Dryden’in “Dramatik Şiire Dair” Denemesinin Analitik İncelemesi

Authors : Erdem Aybay

Pages : 24-31

View : 17 | Download : 28

Publication Date : 2024-06-28

Article Type : Research Paper

Abstract :Dryden, \"Dramatik Şiire Dair\" Denemesinde Neoklasik Çağın başlangıcında tartışılan temel kritik konuların kısa ve öz, şakacı da olsa bir özetini sunmaktadır. Platon\'un Devlet veya Sempozyumu gibi, \"deneme\" de diyalog biçiminde yazılmıştır. 1665\'teki büyük bir savaşın arifesinde geçen olayda ve bir tekneyle Thames nehrini geçerken günün meselelerini tartışan dört adamla ilgilidir. Dört adam ayrıntılar üzerinde anlaşamasalar da, hepsi sanatın bir taklit biçimi olduğunu, öğretmesi ve memnun etmesi gerektiğini ve görgü kurallarına gevşek ya da sıkı bir şekilde uyması gerektiğini kabul eder. Tartışmanın ilk konusu Kadimlerle olan ilişkileriyle ilgilidir. Yakından taklit mi etmeliler? Onları aşabilirler mi? Konuşmacılardan biri antiklerin kötü kopyalarından başka bir şey olmadığımızı iddia eder ve bizim erdemlerimiz onların erdemleri olduğunu ve bizim hatalarımız bizim olduğunu belirtir. Bir diğeri, sanatı ilerlettiğimizi ve geliştirdiğimizi söyler çünkü hem doğaya hem de Antik Çağ\'ın taklit edebileceğimiz şeylere sahip olduğumuzu, oysa onların yalnızca doğaya ihtiyacı olduğunu varsayar. Dönemin tarihsel arka planına ilişkin kısa bir incelemenin ve Fransa\'daki bazı benzer tarihsel eğilimlere hızlı bir bakışın ardından, bu makale Dryden\'ın \"Dramatik Şiir Denemesi\" (1668) adlı eserini yakından analiz etmektedir. Dryden\'ın çalışmasında, üç birliğin merkezi kavramı ve bu kavramın hem Dryden\'ın çağı ile Antik Çağ\'ınki arasındaki ilişkiyi keşfetmenin hem de Fransız ve İngiliz neoklasizminin ayrımlarını karşılaştırmanın bir yolu olarak kullanılması sunulmaktadır. Yine de herkes antiklerin onurlandırılması ve dikkate alınması gerektiği konusunda hemfikirdir. Üç birlik dikkate alındıkça diyalog daha da belirginleşmektedir. Zaman, yer ve eylem birlikleri Aristoteles ve Horace\'ın açıklamalarından türetilmişti ama aslında Corneille, Racine ve Boileau gibi Fransız neoklasikçiler tarafından kodlanmıştı. Zaman birliğine göre sahne zamanının gerçek zamana mümkün olduğu kadar yakın bir şekilde taklit edilmesi gerekirken; her halükarda on iki saatten fazla olmaması da tartışma konuları arasındadır. Mekan birliğine göre sahnede aksiyon tek bir mekanda sınırlı kalmalı; şehirden şehre, bölgeden bölgeye sıçramamalı. Eylem birliğine göre, karmaşık olmayan veya alt olay örgülerinin iç içe geçmesiyle sulandırılmayan bir ana olay örgüsü olmalıdır. Çalışma, tüm bu noktaları analiz edecek ve Dryden\'ın Neoklasik çağdaki kritik konuları şakacı bir şekilde tartışması aracılığıyla dramaya bir yaklaşım getirecektir.
Keywords : Dryden, Of Dramatic Poesy, Plato, Neoclassical Age, unity