İBN ATİYYE TEFSİRİNDE ŞEFAAT

Authors : Abdurrahim KAPLAN

Pages : 149-175

View : 13 | Download : 6

Publication Date : 2020-06-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Endülüs medeniyetinin yetiştirdiği büyük alimlerden biri olarak kabul edilen İbn Atıyye el-Endelüsî, insert ignore into journalissuearticles values(ö. 541/1147); İslâmî ilimlerin birçok alanında eser kaleme almıştır. Müellifi asıl şöhrete ulaştıran el-Muharraru`l-vecîz fî tefsîri’l-kitâbi’l-‘azîz isimli tefsiridir. Eserini rivayet ağırlıklı bir yöntemle yazmasına rağmen kendi görüş ve tercihlerine yer vererek eserine dirayet yönü de kazandırmıştır. Eseri ile ilgili birçok çalışma yapılmış, birçok konuda görüşüne başvurulmuştur. Tefsirinde birçok konu ve kavrama titizlikle yaklaşan müellif, İslam toplumunda fikir ayrılıklarına sebep olan şefaat konusunu da detaylı işlemiştir. Şefaatin Allah`ın iznine bağlı olarak belli kimselere verileceğini ifade eden İbn Atıyye, Müminlerin şefaatten faydalanacağını, müşriklerin ise iddia ettiklerinin aksine istifade edemeyeceklerini vurgular. Müminlerin her halukârda şefaatten istifade edeceğini vurgulayan İbn Atıyye, konuya Ehl-i Sünnet çizgisi çevresinde yaklaşmıştır. İbn Atıyye`nin şefaatin varlığını tartışmadığı, daha çok ne şekilde ve kimler için gerçekleşeceği konusu üzerinde durduğu tespit edilen yönüdür. İbn Atıyye şefaatin varlığı konusunda herhangi bir tereddüde sahip değildir. Ancak kimlerin nasıl ve ne şekilde istifade edeceği üzerinde durmuştur.
Keywords : Tefsir, Kur`ân