Seâlibî’nin et-Temsîl ve’l-muhâdara Adlı Edebî Eserinde Övme ve Yerme Mevzusu Olarak Yaşlılık

Authors : Mehmet Nafi Arslan

Pages : 96-106

Doi:10.53586/susbid.1586093

View : 39 | Download : 60

Publication Date : 2024-12-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Bu çalışma, Ebû Mansûr Abdülmelik b. Muhammed b. İsmâîl es-Seâlibî’nin et-Temsîl ve’l-muhâdara adlı eserinde yer alıp yaşlılığı konu edinen şiir ve nesir örneklerini incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırmada Seâlibî’nin yaşlılığı hem öven hem de yeren ifadelerine yer verilmiş, bu ifadelerin mânâ derinlikleri ve edebî özellikleri çözümlemeye tabi tutulmuştur. Çalışmamız, yaşlılığı konu edinen edebî eserlerin yaşlılık algısını şekillendirmedeki rolünü gözler önüne sermesi açısından önemlidir. Aynı zamanda, Seâlibî’nin eserinde topladığı bu metinlerin, Arap edebiyatında yaşlılık üzerine gelişen anlatı ve temsillerin zengin bir örneğini sunduğu vurgulanmaktadır. Araştırmanın temel bulgularına göre yaşlılık, Seâlibî’nin eserinde bazen hikmet, olgunluk ve bilgelik ile övülürken bazen de ölümün habercisi, kusurların kaynağı ve hayatın zorluklarla dolu bir dönemi olarak yerilmektedir. Yaşlılığı öven metinlerde ak saçlar, bilgi ve tecrübenin bir sembolü olarak sunulurken, yaşlılığı yeren metinlerde ak saçlar, ölüm ve çürümeye yaklaşmanın bir işareti olarak betimlenmiştir. Seâlibî’nin, yaşlılık üzerine hem bireysel hikmetler hem de toplumsal algıları barındıran bir literatür derlemesi sunduğu, yaşlılık algısının çeşitli yönlerini açığa çıkardığı görülmüştür.
Keywords : Arap Dili ve Belagatı, Seâlibî, et-Temsîl ve’l-muhadara, yaşlılık