Tip 1 Diabetes Mellitus Tanılı Türk Çocuklarında Sınıf I ve Sınıf II HLA Allel Sıklığı

Authors : Murat KARAOGLAN

Pages : 481-488

Doi:10.12956/tchd.592466

View : 8 | Download : 6

Publication Date : 2019-12-23

Article Type : Research Paper

Abstract :Arka plan/Amaç: Tip 1Diabetes Mellitus insert ignore into journalissuearticles values(T1DM); bölge, ırk ve etnik kökene göre değişken HLA gen polimorfizmlerinin sorumlu tutulduğu otoimmün bir hastalıktır. Çoğunlukla DR-DQ haplotiplerinin çalışıldığı çok sayıda çalışma bulunmasına karşın, sınıf I HLA-A,B ve C allel ilişkisini araştıran daha az rapor bulunmaktadır. Çalışmanın amacı T1DM tanılı Türk çocuklarında sınıf I ve II HLA allel dağılımını araştırmaktır. Gereç ve Yöntem:  2017-2019 arası tanı almış 98 insert ignore into journalissuearticles values(45 kız, 53 erkek); T1DM ve 80 insert ignore into journalissuearticles values(41 kız, 39 erkek); sağlıklı çocuk HLA A-B-C ve DQ-DR allelleri açısından tarandı. HLA moleküler analizleri PCR yöntemi ile çalışıldı. DQ, DR için riskli allel ve haplotipler arasındaki farkın ölçülmesinde Ki-kare testi kullanıldı ve her değişken için Odds Ratio insert ignore into journalissuearticles values(OD); hesaplandı Bulgular: T1DM’li çocuklarda en sık saptanan DQ2 insert ignore into journalissuearticles values(n=60; %61.22); ve DR3 insert ignore into journalissuearticles values(n=48; %49); idi. DQ3 %34.7insert ignore into journalissuearticles values(n=34);, DR4 %25.5 insert ignore into journalissuearticles values(n=25); oranında saptandı. HLA I grubunda en sık saptanan HLA-A2 insert ignore into journalissuearticles values(n=36; %36.8); ve HLA-A3 insert ignore into journalissuearticles values(n=26;%26.6); idi. Diğer HLA lokuslarının sıklığı sırası ile şu şekilde saptandı: HLA-C7 %25.5 insert ignore into journalissuearticles values(n=25);, HLA-C4 %20.4 insert ignore into journalissuearticles values(n=20);HLA-B8 %18.8 insert ignore into journalissuearticles values(n=18);, HLA-B35 %15.3 insert ignore into journalissuearticles values(n=15);. En sık saptanan haplotipler DRB1*03-DQB1*02, DRB1*04-DQB1*03 ve DRB1*01-DQB1*05 idi. insert ignore into journalissuearticles values(sırası ile 48insert ignore into journalissuearticles values(%49);, 19insert ignore into journalissuearticles values(%19.3);, 11insert ignore into journalissuearticles values(%11.2);. Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında T1DM için en riskli haplotipler DRB1*03-DQB1*02 insert ignore into journalissuearticles values(OR;11.84); DRB1*01-DQB1*05 insert ignore into journalissuearticles values(OR;9.98); ve DRB1*04-DQB1*02 insert ignore into journalissuearticles values(OR;5.15); iken en riskli allel grupları ise DQ2 insert ignore into journalissuearticles values(OR; 7.44); ve DR3 insert ignore into journalissuearticles values(OR;6.02);  olarak saptandı.  Sonuç: Bu çalışmada T1DM için en riskli HLA allel grupları ve haplotipleri olarak DR3-DQ2 ve DRB1*03-DQB1*02, DRB1*04-DQB1*03, DRB1*01-DQB1*05 saptarken HLA-A2/A3, HLA-C7/C4 ve HLA B8/35 allel gruplarının sıklığında artmış bir sıklık saptanmıştır. Bu bulgular,  T1DM tanılı Türk çocuklarında HLA sınıf II HLA DR3-DQ2 allel gruplarındaki artmış sıklık olduğunu ve T1DM ile bazı allellerinin artmış sıklığı nedeni ile HLA I sınıfı gen bölgeleri arasındaki ilişkinin de araştırılması gerektiğine işaret etmektedir. 
Keywords : Tip 1 diabetes mellitus, HLA sınıf I II allel