Tip 2 Diabetes Mellitus Hastalarında Serum Endokan ve Adma Düzeylerinin Saptanması ve Diyabetin Komplikasyonları ile İlişkisinin Belirlenmesi

Authors : Ayşegül KALYON, Muhammer BİLİCİ, Dilek ARPACI, Taner BAYRAKTAROĞLU

Pages : 49-58

View : 10 | Download : 4

Publication Date : 2018-08-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Amaç: Endotel disfonksiyonun göstergesi olarak ADMAinsert ignore into journalissuearticles values(Asimetrik Dimetilarginin); ve endokan ölçümünün kullanılabileceğine dair çalışmalar mevcuttur. Bu çalışmada, diyabetik hastalarda serum endokan ile ADMA seviyeleri ölçülmüştür. Serum endokan ve ADMA düzeyleri ile hiperglisemi bağlantılı mikrovasküler komplikasyonlar arasındaki ilişkinin değerlendirmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya DM insert ignore into journalissuearticles values(Diabetes Mellitus); tanısı ile takipli ve rutin kontrole gelen 85 diyabetli ve bilinen sistemik hastalığı olmayan 85 gönüllü insert ignore into journalissuearticles values(kontrol grubu); dahil edildi. Çalışmaya; akut enfeksiyon, malignite tanısı, diyaliz alma ve herhangi bir kronik inflamatuvar hastalık öyküsü olanlar alınmadı. Diyabetiklerde diyabetik nefropati, nöropati ve retinopati ile serum ADMA ve endokan düzeyi arasındaki ilişki incelendi. Hesaplanan p<0.05 düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: Serum ADMA düzeyleri diyabetik olgu grubunda [9,42 insert ignore into journalissuearticles values(0,84-52,0);ng/ml]kontrol gruba [5,95insert ignore into journalissuearticles values(1,68-48,3);ng/ml] göre anlamlı olarak daha yüksek saptanırken insert ignore into journalissuearticles values(p<0,001);; diyabetiklerle [0,42insert ignore into journalissuearticles values(0,25-1,99ng/ml);] ve kontrol grubu [0,45insert ignore into journalissuearticles values(0,23-1,25);ng/ml] arasında endokan düzeyleri arasında anlamlı fark saptanmadı insert ignore into journalissuearticles values(p=0,730);. Mikrovasküler komplikasyonlu diyabetiklerle mikrovasküler komplikasyonu olmayanlar arasında serum ADMA [sırasıyla 9,3insert ignore into journalissuearticles values(0,84-52,0);ng/ml; 9,4insert ignore into journalissuearticles values(3,1-51,3);ng/ml] ve endokan [sırasıyla 0,43insert ignore into journalissuearticles values(0,27- 1,87);ng/ml;0,41insert ignore into journalissuearticles values(0,25-1,99);ng/ml] düzeyleri açısından anlamlı fark bulunmadı insert ignore into journalissuearticles values(sırasıyla p=0,884 ve p=0,355);. Diyabetik retinopati ve nöropati saptananlar ile saptanmayanlar arasında serum ADMA ve endokan düzeyleri açısından anlamlı fark bulunmazken; proteinüri saptananlarda saptanmayanlara göre serum ADMA ve endokan düzeyleri anlamlı derecede yüksek tespit edildi insert ignore into journalissuearticles values(sırasıyla p=0,04 ve p=0,030);. Sonuç: Çalışmamız kronik düşük düzey inflamasyonun eşlik ettiği Tip 2 DM hastalarında vasküler disfonksiyon belirteci olarak serum ADMA düzeylerinin kullanılabileceği hipotezini desteklemektedir. Ancak hastalık patofizyolojisinde yer alan inflamasyon göstergesi olarak plazma endokan düzeyleri arasında ilişki bulunamakla birlikte serum ADMA ile endokan düzeylerinin birlikte ölçümünün hastalık progresyonu öngörüsünde ek katkısının kısıtlı olduğu şeklindedir.
Keywords : Diabetes Mellitus, Endotel disfonksiyonu, Endokan, ADMA