Ambalajlı sular ile üç büyük ilin musluk sularının kimyasal ve mikrobiyolojik açıdan karşılaştırılması

Authors : Cemal KOÇAK

Pages : 210-225

Doi:10.20518/tjph.745908

View : 12 | Download : 6

Publication Date : 2020-12-27

Article Type : Research Paper

Abstract :Amaç: Toplumlarda içme suyu olarak musluk suyu yanında birtakım endişeler nedeniyle yaygınlaşan şekilde ambalajlı sular da tüketilmektedir. Oysaki musluk suyu yoluyla sağlıklı içme ve kullanma suyunun sağlanması esastır. Sağlıklı su tercihi için su içeriği bilinmelidir. Çalışmada su ürünleri karşılaştırılarak farklılıklar gösterilmiştir. Yöntem: Tanımlayıcı araştırmanın verisi Mayıs-Eylül 2019’da toplanmıştır. İstatiksel analiz R programıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı değerler sayı, yüzde, ortalama±SS, ortanca olarak belirtilmiştir. Kategorik değişkenlerin karşılaştırılmasında ki-kare, sürekli değişkenlerde nonparametrik testler kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi p<0.05 alınmıştır. Bulgular: İzmir’de alüminyum, Ankara ve İstanbul’dan anlamlı düşük, demir anlamlı yüksekti. İzmir’in su sertliği İstanbul’dan fazlaydı. İstanbul’da klorür, İzmir’den anlamlı yüksekken, Ankara’da bakiye klor İzmir’den anlamlı yüksekti. Ankara’da %26.0, İzmir’de %15.5 numunede bakiye klor 0.5 ppm’in altındaydı. İzmir’de, İstanbul’dan anlamlı şekilde yüksek nitrat, krom, arsenik, bakır varken, tersine mangan anlamlı düşüktü. pH, florür, sülfat, sodyum, kurşun açısından iller arasında fark yoktu. Musluk sularında pH, ambalajlı sulardan anlamlı düşüktü. 4 mineralli, 11 kaynak suyunun pH’ı standartların altındaydı insert ignore into journalissuearticles values(<6.5);. Standardın dışında musluk suyu örneği yoktu. Kaynak sularında diğer grup sulardan daha az sodyum, musluk suyundan daha az mangan vardı. Mineralli sularda florür diğer sulardan anlamlı fazlaydı. Musluk sularında pH, nitrit anlamlı düşük; alüminyum, klorür, sülfat, kalsiyum, magnezyum, demir, iletkenlik, kurşun, arsenik anlamlı yüksekti. Musluk suyunun sertliği, kurşun düzeyi kaynak sulara göre yüksek, oksitlenebilirliği azdı. Ambalajlı ve musluk suları arasında bikarbonat, krom, cıva açısından anlamlı fark yoktu. Mineralli suların %18.2’sinde, kaynak sularının %6.8’inde koloni pozitifliğine rastlanmışken, musluk sularında koloni pozitifliği yoktu. Sonuç: Bazı ambalajlı sularda koloni ürediğinden tesislerin denetimi sıkı yapılmalı, zamanı geçen damacanaların kullanımına izin verilmemelidir. Musluk sularının büyük ölçüde standartlara uygunluğu görülse de daha sağlıklı hale getirilmesi için çabalanmalı; ambalajlı sulara göre fazla görülen ağır metallerden arındırılması, sağlıklı hatlarla konut ve işyerlerine ulaştırılması sağlanmalıdır.
Keywords : Doğal kaynak suyu, doğal mineralli su, musluk suyu, suyun kimyasal analizi, gösterge parametreleri