Üniversite çalışanlarında fiziksel inaktivite düzeyi ve ilişkili faktörler

Authors : Asuman OKUR, Leyla KARAOĞLU

Pages : 56-69

Doi:10.20518/tjph.880250

View : 15 | Download : 6

Publication Date : 2022-04-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Amaç: Nüfus olarak büyük, yürüttükleri görevler açısından farklılık gösteren üniversite çalışanlarının fiziksel aktivite düzeylerine ilişkin bilgi yetersizdir. Bu araştırmanın amacı üniversite çalışanlarında fiziksel hareketsizlik düzeyini ve ilişkili faktörleri saptamaktır. Yöntem: Kesitsel tipteki araştırmada,Rize’de tabakalı rastgele örnekleme yöntemiyle seçilen 348 üniversite çalışanına “Uluslararası Fiziksel Aktivite Ölçeği” uygulanarak metabolik eşdeğer ve oturma süresi hesaplanmıştır. Fiziksel aktivite düzeyi “inaktif, orta düzeyde aktif ve aktif” olarak sınıflandırılmıştır. Çalışanların boy uzunlukları ve vücut ağırlıkları ölçülmüştür. Gerekli etik ve idari izinler alınmıştır. İstatistiksel analizlerde Ki-kare ve Lojistik Regresyon testleri kullanılmıştır. Bulgular: Katılımcıların %63.5’i erkek, %85.9’u akademik personel, %30.7’si sağlık çalışanıdır. Yaş ortalaması 35.6±0.4 yıldır. Çalışanların %38.5’i inaktif, %48.3’ü orta düzeyde aktif, %13.2’si aktif saptanmıştır. İnaktiviteyle ilişkili primer bağımsız değişkenler 35 yaş üstünde olma insert ignore into journalissuearticles values(OR=2.78);, obez olma insert ignore into journalissuearticles values(OR=2.37);, sağlık çalışanı olma insert ignore into journalissuearticles values(OR=2.63);, düzenli egzersiz yapmama insert ignore into journalissuearticles values(OR=2.35);, evde egzersiz aleti kullanmama olarak belirlenmiştir insert ignore into journalissuearticles values(OR=2.30);. Ortalama oturma süresi 6 saat/gündür. Fiziksel aktivite yapma açısından en çok belirtilen engeller zaman bulamama insert ignore into journalissuearticles values(%50.6); ve enerji kalmamasıdır insert ignore into journalissuearticles values(%22.4);. Çalışanların %53.7’si, fiziksel aktivite açısından kurumu hiç destekleyici bulmamaktadırlar. Sonuç: Üniversite çalışanlarında fiziksel hareketsizliğin yaygın olduğu, hareketsizliğin kişisel özellikler ve yapılan iş ile ilişkili olduğu saptanmıştır. Üniversite çalışanlarının hareketsizlik yönünden yüksek riskli olarak değerlendirilmesi, engellerin azaltılması, olanak sağlayıcı kaynakların artırılması önerilmiştir.
Keywords : üniversite, fiziksel hareketsizlik, çalışanlar, engeller