KARAR İNCELEMESİ

Authors : Bilgehan YEŞİLOVA

Pages : 55-114

View : 13 | Download : 9

Publication Date : 2014-05-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Tebligat Kanunu’nda 2011 yılında, 6099 s. K ile özellikle gerçek kişi-muhataplar için geçerli tebligat hükümlerinde, önemli değişiklikler yaşanmıştır. Esasen 2006 yılında, bu kez 5490 s. K ile vatandaşlık bağıyla bağlı olan herkes –gerçek kişi- için yerleşim yeri adresini ve bunda sonraki tarihli değişiklikleri, bildirmek ve kayıt altına aldırmak zorunluluğu getirilmişti. Tebligat hukukuyla alâkalı sözü edilen değişiklikle ise kayıtlı adresin kanundaki sair şartların da sağlanmasıyla Tebligat Kanunu bakımından “bilinen son adres” olarak kabulü yönünde bir mecburiyet getirilmiştir. Çalışmaya konu edilen içtihat, 6099 s. K ile değişik Tebligat Kanunu’nun 10/II ve 21/II. maddesi hükümleriyle ilgili olup oy çokluğuyla verilmiştir. Muhalefet şerhi, kanun değişikliği sonrası geçerli bu yeni hükmün, nasıl ve hangi şartlarla uygulanabileceği konusunda, son derece tartışmalı karşı görüşleri haizdir. Çalışmamız, bu çok yeni kazai içtihadın gerek çoğunluk görüşünde gerekse muhalefet şerhinde yer alan argümanlar bağlamında değerlendirilmesini içerdiği gibi öğretide aynı içtihatla ilgili olarak yapılmış çalışmaya da göndermede bulunarak orada yazılı görüşleri de tartışmaya açmaktadır
Keywords : Tebligat hukuku, tebligat, yerleşim yeri, bilinen son adres, muhatap, tebliğ tarihi, muhatabın geçici olarak bulunmaması