- Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi
- Volume:14 Issue:1
- Yüksek doz Metilprednizolon’un HL-60 AML hücrelerinde DNA metilasyonu üzerine etkisi
Yüksek doz Metilprednizolon’un HL-60 AML hücrelerinde DNA metilasyonu üzerine etkisi
Authors : Işıl YÜKSELEN, Asuman SUNGUROĞLU
Pages : 23-30
Doi:10.1501/Ashd_0000000105
View : 17 | Download : 6
Publication Date : 2015-05-01
Article Type : Research Paper
Abstract :Akut Myeloid Lösemi (AML), erken hematopoetik kök hücrelerde bir dizi genetik değişiklik sonucunda normal büyüme ve farklılaşmanın bozulması, kemik iliği ve periferik kanda çok sayıda anormal olgunlaşmamış myeloid hücrenin birikimi ile karakterize olan bir hastalıktır. Son yıllarda, löseminin oluşum sürecinde DNA metilasyonundaki ve histon modifikasyonlarındaki değişikliklerin etkili olduğu konusunda çalışmalar yapılmış ve AML ve demetile edici ajanlar hematolojik hastalıkların tedavisi için hedef olarak belirlenmiştir. Yüksek doz metilprednizolon yeni tanı almış pediatrik AML hastalarının tedavisinde kısa süreli uygulanmakta ve başarılı sonuçlar alınmaktadır. Sentetik bir glukokortikoid olan metilprednizolonun (MP) yüksek dozda, myeloid lösemi hücrelerinin granülositlere ve makrofajlara farklılaşmasını ve myeloid lösemi hücrelerde apoptozisi indüklediğine dair çalışmalar literatürde bulunmaktadır. Bizim çalışmamızda, AML hücre serisinde metilprednizolonun farklı dozlarda hücreler üzerindeki sitotoksisite düzeylerini saptamak amacıyla MTT yöntemi kullanıldı. MTT testi sonucu canlılığın anlamlı derecede azaldığı dozlarda 24. ve 48. saatlerde apoptozis ve farklılaşma analizleri akım sitometri ile yapıldı. Etken dozun 5x10-3 olarak bulundu ve bu etken dozun uygulandığı HL-60 hücreleri ve kontrol grubu hücrelerinden DNA izolasyonu yapılarak metilasyon analizlerine devam edildi. AML’de sıklıkla metile olduğu bildirilen p15, ER ve anormal ekspresyonu görülen BCL-2 ve CDX2 genlerinin HL-60 AML hücre serisinde steroid tedavisi öncesi ve sonrası metilasyonuna bakılarak, metilprednizolonun etkisini, epigenetik yolaktan gösterip göstermediğini araştırıldı. P15 geni promotoru ve BCL-2 geni promotoru metile bulunmamıştır. ER geni promotoru ve CDX2 geni promotoru ise metile bulunmuştur. MP uygulaması sonrası genlerin metilasyon profillerinde bir değişiklik saptanmamıştır. Çalışmamızda yüksek ve etken dozun hücreleri farklılaşmaya ve apoptozise götürdüğü ancak bunu epigenetik yolak mekanizmalarından biri olan DNA metilasyonu üzerinden yapmadığı saptandıKeywords : Akut Myeloid Lösemi, Metilprednizolon, Metilasyon