16. Yüzyıl Şairi Behişti'nin Divanında Yer Almayan İki Şiiri: Bir Tahmis, Bir Tevhid

Authors : Emine Boz

Pages : 148-158

Doi:10.59902/yazit.1485929

View : 90 | Download : 79

Publication Date : 2024-06-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Eski Türk edebiyatı dendiğinde akıllara öncelikle şairlerimiz ve divanları gelmektedir. Tabii her şairin divanı olmadığı gibi divanı olan şairlerimizin de divanlarında olmayan bazı şiirlerinin, şiir mecmualarında bulunduğu görülmektedir. Bahsedilen bu durumlar şairden kaynaklı olabileceği gibi zamanla eserlerde oluşan yıpranmalardan dolayı da olabilmektedir. Divanlarda yer almayan fakat şiir mecmualarında rastladığımız şiir ya da şiirlerin ya şair tarafından bilerek divana alınmamış yahut divan tertip edildikten sonra yazılmış olması ihtimali söz konusudur. İkinci bir durum ise divanı olmayan şairlerdir. Bu gibi durumlarda divanı olmayan fakat çeşitli şiir mecmualarında şiirleri bulunan şairlerin ortaya çıkan şiirlerinin tertibiyle günümüzde bir divan oluşturulması mümkün olabilmektedir. Yukarıdaki duruma en güzel örnek 16. asır şairlerinden Behiştî’dir. Şairin şiirleri günümüze mecmualar taranarak bir araya getirilmiştir. Makalemizde, Behiştî’nin tertiplenen divanında yer almayan fakat Süleymaniye Yazma Eser Kütüphanesi Ali Nihat Tarlan Koleksiyonu 62 Numarada Kayıtlı “Mecmū’a-i Eş’ar” isimli şiir mecmuasında tespit edilen biri tahmis diğeri mesnevi nazım şekliyle yazılan tevhidinin tanıtılması amaçlanmıştır. Şiirlerin şair Behiştî’ye aitliği, öncelikle mecmuadaki diğer Behiştî mahlaslı şiirlerden dördünün tertiplenen divanda bulunmasıyla daha sonra ise inceleme esnasında şekil açısından yapılan karşılaştırma ve şairin etkilenip tahmis yazdığı şairlerin tespiti sırasında yakalanan ipuçlarıyla belirlenmiştir.
Keywords : mecmua, divan, tahmis, tevhid, mesnevi, şair