- ANKEM Dergisi
- Volume:36 Issue:1
- STENOTROPHOMONAS MALTOPHILIA KLİNİK SUŞLARINDA ANTİMİKROBİYAL DİRENÇ: 10 YILLIK SÜRVEYANS
STENOTROPHOMONAS MALTOPHILIA KLİNİK SUŞLARINDA ANTİMİKROBİYAL DİRENÇ: 10 YILLIK SÜRVEYANS
Authors : Melek BİLGİN, Hacer İŞLER, Eşe BAŞBULUT, Esmeray MUTLU YILMAZ
Pages : 16-22
Doi:10.54962/ankemderg.1107833
View : 15 | Download : 4
Publication Date : 2022-04-30
Article Type : Research Paper
Abstract :Stenotrophomonas maltophilia, özellikle bağışıklığı baskılanmış hasta popülasyonunda ve toplum kökenli vakalarda önemi giderek artan fırsatçı bir patojendir. S. maltophilia'nın neden olduğu enfeksiyonların tedavisi birçok antibiyotiğe karşı intrensek direnci nedeniyle oldukça zordur. Bu çalışmanın amacı, on yıllık bir süre içinde izole edilen S. maltophilia suşlarının yıllar içerisindeki direnç oranlarının değişiminin irdelenmesi ve S. maltophilia enfeksiyonu için risk faktörlerinin değerlendirilmesidir. On yıllık süre boyunca (Ocak 2010 – Aralık 2019) çeşitli klinik örneklerden izole edilen S. maltophilia klinik izolatlarının antibiyotiklere direnç oranları retrospektif olarak incelenmiştir. İzolatların identifikasyonu ve antimikrobiyal duyarlılıkları VITEK2 Compact (BioMérieux, Fransa) ile çalışılmıştır. Çalışmaya toplam 276 S. maltophilia izolatı dahil edilmiş, her hastadan tek izolat alınmıştır. İzolatların %20.7'si ayaktan, %79.3'ü hastanede yatan hastalardan izole edilmiştir. Yatan hastaların %38.8’inin (85/219) yoğun bakım ünitesindeki hastalardan oluştuğu gözlenmiştir. Hastaların %64.5’inin erkek, %35.5’inin kadın; yaş ortalamalarının erkeklerde 60, kadınlarda 66 olduğu saptanmıştır. Çalışmaya dahil edilen izolatların %53.6’sı (148/276) alt solunum yolu örneklerinden izole edilmiştir. Antibiyotik duyarlılıkları trimetoprim-sülfametoksazol (SXT), levofloksasin ve seftazidim için sırasıyla %92.8, %93.1 ve %60.1 olarak tespit edilmiştir. 2010-2014 yılları arasındaki ve 2015-2019 yılları arasındaki antibiyotik direnç oranları karşılaştırıldığında ikinci dönemde seftazidim (p<0.001) ve levofloksasin (p<0.001) direnç oranının düştüğü ancak SXT direnç oranının arttığı tespit edilmiştir (p=0.485). Sonuç olarak çalışmamızdaki S. maltophilia izolatlarına karşı levofloksasin ve SXT etkisini sürdürmektedir. İstatistiksel olarak anlamlı olmamasına ragmen, SXT’ye karşı artan direnç oranları açısından dikkatli olunmalıdır. Ayrıca antimikrobiyal direnç oranları değişiklik gösterebileceği için her hastane kendi antimikrobiyal direnç oranlarını takip etmeli, ampirik tedavi politikasını kendi direnç durumuna göre belirlemelidir.Keywords : antimikrobiyal direnç, levofloksasin, Stenotrophomonas maltophilia, trimetoprim sülfametoksazol