DİCLE ÜNİVERSİTESİ TIP FAKÜLTESİ HASTANESİ’NDE YATAN HASTALARDAN 2018, 2019 VE 2020 YILLARINDA İZOLE EDİLEN METİSİLİNE DİRENÇLİ STAPHYLOCOCCUS AUREUS SUŞLARININ ÇEŞİTLİ ANTİBİYOTİKLERE KARŞI DİRENÇ ORANLARI

Authors : Handan Kangül, Selahattin Atmaca, Nurullah Uzuner, Muhammed Çelik

Pages : 38-44

Doi:10.5222/ankem.2021.038

View : 7 | Download : 22

Publication Date : 2021-08-23

Article Type : Research Paper

Abstract :Staphylococcus aureus, bakteriyemi ve enfektif endokarditin yanı sıra kemik, eklem, deri, yumuşak doku ve solunum yolu enfeksiyonlarının başlıca nedenlerindendir. Bu çalışmada hastanemizde 2018, 2019 ve 2020 yılları içerisinde yatan hastalardan alınan farklı klinik örneklerden izole ettiğimiz metisilin dirençli S.aureus (MRSA) suşlarının çeşitli antibiyotiklere karşı direnç oranlarının sunulması ve ülkemizde farklı dönemlerde yapılan benzer çalışmalardan elde edilen sonuçlarla birlikte incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmamıza üç yıllık zaman aralığında izole ettiğimiz toplam 322 MRSA suşu dahil edilmiştir. Bunların 135’i (% 42) yoğun bakım ünitelerinden, 187’si (% 58) kliniklerde yatan hastalardan gönderilmiştir. Suşların % 32’si kan, % 20,8’i yara, % 19,2’si solunum yolu, % 6,5’i idrar, % 6,2’si steril sıvılar ve % 13,9’u diğer örneklerden izole edilmiştir. Yapılan antibiyogram sonucunda üç yıllık zaman aralığı içerisinde MRSA izolatlarının tamamı her üç dönem için vankomisin ve daptomisine karşı duyarlı bulunmuştur. Diğer antimikrobiyallerde en düşük direnç oranları ise 2018’de % 1 ve % 2 ile sırayla linezolid ve kinopristin/dalfopristine, 2019’da % 1, 2020’de ise % 2 ile teikoplanine karşı belirlenmiştir. MRSA suşlarının eritromisin ve klindamisin direnci 2019 yılında 2018 yılına göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde (p: 0,002 ve p: 0,004) artmıştır. Ancak, eritromisin direnci 2020 yılında 2019 yılına göre (p: 0,015) düşüş göstermiştir. Rifampin direnci 2020 yılında 2018 yılına göre artmış (p: 0,003), tobramisin direnci 2019 yılında 2018 yılına göre azalmıştır (p: 0,009). MRSA suşlarının gentamisin direnci 2019 yılında 2018 yılına göre azalmış (p: 0,023) ve levofloksasin direnci 2020 yılında 2018 yılına göre azalmıştır (p: 0,044). MRSA suşları 2018 yılında en sık kan (% 27) ve yara (% 27) kültürlerinden izole edilmiştir. Kan kültürlerinden izole edilen suşlar (% 39) , yara kültürlerine (% 15 ) göre 2019 yılında 2018 yılına göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde artmıştır (p: 0,09). Çalışmada merkezimizde MRSA suşlarının hâlâ glikopeptidler ile yeni antibiyotikler olarak tanımlanan linezolid, kinopristin/dalfopristin ve daptomisine karşı duyarlılık oranlarının yüksek olduğu görülmüştür. Aynı zamanda fusidik asit, fosfomisin ve trimetoprim/sülfametaksazole karşı düşük direnç oranları saptanmıştır. Ülke genelinde farklı zaman aralığında değişik bölgelerden izole edilen MRSA suşlarına ait antibiyotik direnç profillerinin sunulması, tedavide antimikrobiyal seçimine yön verecek ve aynı zamanda direnç oranlarının azalmasına yardımcı olacaktır.
Keywords : antibiyotik direnci, metisilin dirençli Staphylococcus aureus, Staphylococcus aureus