EBUBEKİR EROĞLU`NUN ŞİİRİNE BİR İLK ADIM: `ÖN NİYAZ`

Authors : Aydoğan KARA

Pages : 126-140

Doi:10.20322/littera.359956

View : 7 | Download : 7

Publication Date : 2018-01-29

Article Type : Other Papers

Abstract :Gelecek, ancak geleneğin verimlerine yaslanarak derinlikli bir oluşa kavuşur. Ondan kopmuş toplum ya da birey, `fantom ağrıları` yaşamaya mahkûmdur. Gelenek, çok geniş kapsamlı bir kavramdır ve içinde toplumun epistemik bilgisi, estetik anlayışı, dünyaya bakışı, dili, inançları, kültür ve kimlik değerleri... vardır. Öyleyse onun sağlıklı bir aktarımı ve devamlılığı gerekir ve gelenek ancak dil yoluyla tam ve etkili bir aktarım imkânına sahip olabilir. Bu bağlamda, edebiyatın, edebi eser ortaya koyanların geleneğin estetik eserler aracılığıyla aktarımı ödevini yüklenir. Ne var ki onun kadar önemli olan bir diğer ödev, `yenileme`dir. Bunun için de bir `yenileme bilinci` gereklidir. Zira geleneğin birikimleri içinde zamanın ruhuna yabancı olan form ve bilgi de mevcuttur. Öyleyse, `yenileme bilinci` bir ayıklama işi olarak da anlaşılabilir. Şeyh Galip, Yahya Kemal, Behçet Necatigil, Asaf Halet Çelebi, Fazıl Hüsnü Dağlarca, Sezai Karakoç, Cahit Zarifoğlu, Hilmi Yavuz… gibi isimlerin birer halka olarak gelenek zincirine bağlandığı söylenebilir. Bu zincirin son halkalarından biri de Ebubekir Eroğlu`dur. Eroğlu, geleneksel tınıyı, toplumun değerlerine bağlı kalarak estetik bir çizgide terennüm eden şairlerdendir. Emek isteyen şiirlerle adını belirginleştirmiş olan şairin şiir şehrine bir kapı olduğu söylenebilecek `Ön Niyaz` şiiri, bu makalede açımlanmaya çalışılacaktır
Keywords : Ebubekir Eroğlu, Gelenek, Yenileme Bilinci, İçkale, Ön Niyaz