ATATÜRK DÖNEMİ DEMİRYOLU POLİTİKASI

Authors : Müşerref AVCI

Pages : 0-0

Doi:10.1501/Tite_0000000402

View : 10 | Download : 8

Publication Date : 2014-03-28

Article Type : Research Paper

Abstract :19.yüzyılın  en  hızlı  ve  güvenilir  ulaştırma  aracı  olan  demiryolları,  gelişmiş ülkeler için bir sömürü; geri kalmış ülkeler için ise bir sömürülme vasıtası olmuştur. Bu  yapılanmaya  paralel  olarak  19.yüzyılda,  tam  bir  yarı  sömürge  olarak tanımlanabilecek  Osmanlı  İmparatorluğu  sınırları  içindeki  demiryolları  da emperyalist ülkeler eliyle inşa edilmiştir. Demiryolları, Osmanlı topraklarında bol miktarda  bulunan  hammaddeyi  çok  düşük  ücretlerle  temin  ederek  Avrupa’ya götürecek  ve  orada  sanayi  ürününe  dönüştürdükten  sonra,  çok  büyük  ücretler karşılığında  Osmanlı’ya  geri  satacak  şekilde  dizayn  edilmiştir.  Yine  demiryolları döşenirken,  İmparatorluğun  başkenti  olan  İstanbul  ile  diğer  bölgeler  arasında irtibat  olmamasına  özellikle  dikkat  edilmiş,  ülkenin  orta  ve  doğu  bölgelerine  hiç demiryolu hattı döşenmemiştir. Milli Mücadele’den bağımsız bir devlet olarak çıkan Türkiye  Cumhuriyeti,  Osmanlı  Dönemi’nde  olduğu  gibi  emperyalist  ülkelerin çıkarları doğrultusunda değil; ülke menfaatleri doğrultusunda ve gerçek ihtiyaçlara cevap  verebilecek  tarzda,  milli  ve  bağımsız  bir  demiryolu  politikası  izlemiştir. Atatürk Dönemi’nde onbeş  yıl  gibi  kısa  bir  zaman  içinde,  Türkiye  Cumhuriyeti toprakları kuzeyden güneye, batıdan doğuya demir bir ağ ile örülmüştür.
Keywords : Demiryolu, Demiryolu Politikası, Osmanlı Dönemi