BAĞIMSIZ TÜRKİYE SİNEMASI’NDA OTORİTE KARŞISINDA ERKEK ÇOCUKLAR (2010-2020)

Authors : Zehra YİĞİT

Pages : 135-149

Doi:10.47481/yjad.828019

View : 12 | Download : 9

Publication Date : 2020-12-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Baba’nın yokluğu, pek çok filmde ana karakterin eylemlerini gerçekleştirmesinde etkili ve aynı zamanda temel bir motivasyon kaynağı olarak kendini gösterir. Babanın yokluğu bazen babanın ölmüş olmasından kaynaklanırken bazen de baba figürünün güçsüz olması dolayısıyla gerçekleşir. Baba eksiği çoğunlukla oğul tarafından doldurulurken, erkek çocuk ölen babanın yerine yerleşir ve onun rolünü edinir. Diğer yandan iktidarın ailedeki ilk temsilcisi olarak baba figüründeki eksiklik, geniş bir yelpazedeki otorite simgesi ile de kapatılabilir. Bu makalede, ana karakteri/lerini bir erkek çocuğun yada erkek çocukların oluşturduğu ve “çocuk bakış açısı” ile çekilen 2010 sonrası Bağımsız Türkiye Sineması’ndaki filmlerdeki Baba Yasası’nın inşasına odaklanılacaktır. Jacques Lacan’a göre baba, akrabalık ilişkileri açısından ensest yasağını kurarken aynı zamanda topluluğun yasasının özneye aktarılmasını da sağlar. Çalışmada, örneklemi oluşturan Sivas insert ignore into journalissuearticles values(Kaan Müjdeci, 2014);, Rauf insert ignore into journalissuearticles values(Barış Kaya-Soner Caner, 2016);, Mavi Bisiklet insert ignore into journalissuearticles values(Ümit Köreken, 2016); ve Kar Korsanları insert ignore into journalissuearticles values(Faruk Hafızhacıoğlu, 2016); adlı filmlerde, babanın yokluğunda, toplumsalın yasasının yani Babanın Yasası’nın nasıl kurulduğu ve işlediği anlatılacaktır. Ayrıca Slavoj Žižek’in tanımladığı anamorfik bakış açısı ile sembolik baba figürünü temsil eden otoriteyi simgeleyen kurumlar üzerinden filmlerdeki otoriteye karşı erkek çocukların duruşları da saptanacaktır.
Keywords : Bağımsız Türkiye Sineması, Mavi Bisiklet, Baba Yasası, Sivas, Rauf, Kar Korsanları