ÇALIŞMANIN MUHAFAZASINDAN YAŞAM GÜVENLİĞİNE EVRİLEN YENİ SOSYAL POLİTİKA ANLAYIŞI

Authors : Özlem KÜÇÜK

Pages : 25-60

View : 8 | Download : 5

Publication Date : 2019-12-26

Article Type : Research Paper

Abstract :Sanayi Devrimi öncesi, tarım dışı en önemli üretim şekli olan zanaatkârlık, göz nuru dökülerek büyük ölçüde el emeği ile sıkı bir öğrenme sürecinin ardından kazanılan beceri ve vasıflardı. Ancak, sanayi devrimi sürecinin ortaya çıkardığı en önemli değişim emek ve çalışma ilişkileri üzerinde oldu. Makineli üretim sonrası zanaat üretimi giderek erimiş, günümüzde ise yok denecek kadar azalmıştır. Sanayi Devrimi ile gelişen makineli üretim, insanlığın doğadan fabrika ortamına hapsolduğu, yeni bir çalışma düzenini getirdi.  Fabrika, atölyelerin yerini alırken, işi parçalara bölerek çalışanları üretim sürecine hâkimiyetinin sınırlandırıldığı, büyük üretim mekânları olarak karşımıza çıktı. Anti kolonyalizm, insan haklarının gelişimi, ulus devletlerin yükselme çağı, komünizm-kapitalizm rekabeti, sanayi devrimi ile fabrika ortamında, olumsuz koşullarda uzun saatler çalışan işçi sınıfının örgütlü mücadelesi; işçi ve işveren arasındaki sorunlarının çözümünde sosyal politikalarının ve sosyal devletin oluşumuna giden yolda önemli tarihsel olaylardı. 19.yüzyılda, İngiltere ve Almanya’nın öncülüğünde sosyal güvenlik sistemlerini gelişirken, özünde, çalışma gücünü kaybettiğinde işçinin korunması esas alındı. Ancak, 1980 sonrası sermaye lehine yeniden düzenlenen politikalar, sosyal devletin müdahaleci, düzenleyici ve geliri yeniden dağıtıcı rolünde büyük değişimi getirdi. Mamafih, ithal ikameci politikadan dışa açık ekonomi politikasına yeni liberal dönem, bilgisayarlaşma ve artan rekabet beraberinde çalışma gücünün muhafazasına ilişkin devletin rolünü zayıflattı ve beşeri sermaye adını alan emek, piyasaya açıldı.
Keywords : Sosyal Politika, Çalışma, İstihdam