The Idea of Death in the 19th Century Spiritualism as Hybridity

Authors : Burak BAYÜLGEN

Pages : 19-32

View : 26 | Download : 17

Publication Date : 2022-04-30

Article Type : Research Paper

Abstract :19. yüzyılda ruhçuluk bireyin kendi ve sevdiklerinin ölümü korkusuyla başa çıkabilmesinin bir yolu olarak toplumda yaygın biçimde görülmüş bir fenomendir. Dönemin önemli ruhçu figürleri ölümden kurtuluşu öneren öğretilerini bu korkuyu temel alarak oluşturmuşlar ve ruhların hem öte dünyada hem de yeryüzünde insanlarla iletişim kurabileceklerini savunmuşlardır. Ruhçulara göre on dokuzuncu yüzyılın ruhban sınıfı ölümden sonraki yaşama dair yeterli bir tatmin sağlayamamakla birlikte sosyal ve politik adaletsizliklere karşı da sessiz kalmış ve daha baskıcı ve çıkarcı davranarak kendi iktidarlarını korumuşlardır. Bu nedenle ölüm ile ilgilenen ruhçuların öğretileri aynı zamanda toplumsal, dini ve siyasi adaletsizliklere karşı önemli tavırlar almışlardır. Bu doğrultuda ruhçuluk teoride ve pratikte ölüm ile hayat arasında kalarak melez bir yapı oluşturmuş, bu melez yapıyı da gerek öğretilerine gerek dönemin edebiyatına ilham vererek vurgulamıştır. Bu makalede 19. yüzyıl ruhçuluğunun önde gelen isimleri olan Helena Petrovna Blavatsky, Allan Kardec ve Aleister Crowley’nin öğretilerinde ölüm ve ölüm sonrası yaşam üzerine neler önerdikleri 18. yüzyılda ruhçuluk akımının kurucusu olan Emanuel Swedenborg’dan başlanarak incelenmiştir. Bu önermelerin dini ve toplumsal açıdan nasıl melez bir yapı ortaya koydukları 19. yüzyıl edebiyatında nasıl karşılık bulduğu irdelenmiştir.
Keywords : Ruhçuluk, Ölüm, Ölüm korkusu, Ölüm sonrası yaşam, 19 yüzyıl