BARIŞ SÜRECİNDE BOZGUNCULAR SORUNU: ABU SAYYAF ÖRNEĞİ

Authors : GÖRKEM TANRIVERDİ

Pages : 74-93

View : 11 | Download : 7

Publication Date : 2017-12-28

Article Type : Research Paper

Abstract :İç çatışmaların yaşandığı ülkelerde barış süreçlerinin kilit aktörlerinden biri olan bozguncular, kırılgan barış sürecini çeşitli yöntemler ile tehdit ederler. Barış sürecine ikna olmayan, bu sürecin amaçları ile çeliştiğini ya da çıkarlarına zarar verdiğini düşünen bu aktörler barış araştırmaları literatüründe çeşitli boyutları ile ele alınmaktadır. Bu makale, Stedman’ın bozguncular modelinden yola çıkarak, 1976’dan beri Filipinler hükümeti ile Moro temsilcileri arasında sürdürülen barış sürecinde bozguncu bir aktör olarak tanımlanan Abu Sayyaf örgütünü analiz etmeyi amaçlamaktadır. Makale öncelikli olarak Stedman tarafından önerilen teorik modele odaklanmakta ve ağırlıklı olarak tümcü, doyumsuz ve sınırlı olarak adlandırılan bozguncu tipleri ile önerilen çözüm stratejilerini takdim etmektedir. İzleyen bölüm Moro sorununun kökenleri ile Filipinler barış sürecine ilişkin tarihsel bir analiz sunmakta ve Abu Sayyaf örgütünün kuruluş ve gelişimini incelemektedir. Son olarak, Abu Sayyaf örgütünü tümcü bozguncu olarak tanımlayan makale, örgütü Stedman’ın modeli ışığında analiz etmekte ve bozguncu modelinin güçlü ve zayıf yönleri tartışmaktadır. Bozguncu modelinde öngörüldüğü üzere, barış koruyuculuğu rolünü üstlenen Filipinler hükümeti ve Moro Cephesinin temsilcileri bu süreçte, bozguncuyla baş etmek için zor kullanma yöntemlerine başvurmaktadır. Bu çerçevede makale,  Filipinler’de 2009’dan itibaren ateşkesi korumayı başaran barış koruyucularının güç kullanma ve kalkan tren stratejileri ile başarılı bir politika uyguladıklarını ortaya koymaktadır.
Keywords : bozguncular, Filipinler barış süreci, Abu Sayyaf örgütü