- Doğu Esintileri
- Issue:15
- تأثیر نگاه عرفانی مولانا در آثار والت ویتمن با رویکرد و مطالعه ادبیات تطبیقی...
تأثیر نگاه عرفانی مولانا در آثار والت ویتمن با رویکرد و مطالعه ادبیات تطبیقی
Authors : Ghadir GOLKARİAN
Pages : 57-73
View : 7 | Download : 7
Publication Date : 2021-07-27
Article Type : Research Paper
Abstract :Sufizm, İslam literatüründe ele alınan içsel, mistik veya manevi boyuttur. Bununla birlikte, içtihat ilkelerinin birçok alimi, Sufizmin İslam aleminin dışında olduğuna ve İslam`dan gelen bazı dinlerde Sufizme karşı olduğuna inanmaktadır. Bu nedenle, tasavvuf okulunda yıllarca süren bilimsel ve mistik tartışmalardan ve uzmanlaşmış ve araştırıcı yaklaşımlardan sonra, din alimleri ve Sufiler arasında Sufizmin kökeni konusunda hala anlaşmazlıklar vardır. Bu mesele İslam dünyasıyla ilgili olsa da, Rumi`nin düşüncelerinin etkisine dair işaretlerin bulunduğu bazı İslami olmayan veya Batılı edebiyat türlerinde, İslam ülkelerine benzer görüş ve yaklaşımların işaretleri vardır. Geleneksel tasavvuf görüşü, İslam`ın mistik ekolüdür ve Hz.Muhammed`in insert ignore into journalissuearticles values(asm); hayatından sonraki ilk yüzyıllarda başlangıcıdır; Ancak başka bir görüş, tasavvuf öncesi tasavvufun köklerini mistikler, okullar, tekke ve manastırlar aracılığıyla sıralar ve tasavvufun zamanla bazı İslami görüşlerle, özellikle de varoluşun ve insanın gizem bilgisi ve rehberlik bilgisi ile ortaklığa sahip olduğuna inanır. Kurtuluşa doğru insanlık ve tasavvufun ifadesiyle `kusursuz insan`, İslami verilerle İslami bir yapıya bürünmüştür ve ilerleyebilmiştir. Bu nedenle İslamiyet sonrası tasavvufun yapısı İslam bünyesinde ele alınmakta ve `İslam Sufizmi` olarak tanıtılmaktadır. Sufi kelimesi Farsçadan türetilmiştir ve bilgeliğin kaynağı anlamına gelir ve bilgelik nihai güç olarak tanıtılmıştır. Çalışma, bu kavramı Rumi`nin eserlerinde ve Batılı yazar ve şairler, özellikle Amerikalı şair ve yazar Walter Whitman insert ignore into journalissuearticles values(1819-1892); üzerindeki etkisini incelemektedir. Bu makale Whitman`ın Rumi`den nasıl ilham aldığını ve şiirlerinde tasavvuf habercisi olduğunu gösteriyor. Bu derin şiirler, Sufi maneviyatını, mistik sevginin içsel hallerini ve varoluşun birliğini sembolik ifadelerle ortaya koymaktadır. Rumi`nin tasavvufun nesir yazılarında ulaşılamayan yönlerini ve tasavvuf yolculuğunu tanımlaması gibi, Walter Whitman da Batı edebiyatındaki İslam edebiyatından farklı olmasına rağmen aynı davranışı sergiliyor. Bu araştırma, literatür arasında karşılaştırmalı bir bakış açısına sahiptir ve analitik-tanımlayıcı bir şekilde ifade edilir.Keywords : Mevlânâ, Walt Whitman, Sufism, Karşılaştırmalı edebiyat