Nesne İlişkileri Kuramı Çerçevesinden Borderline (Sınır) Kişilik Örgütlenmesine Bakış: Vaka Örneği ile Psikoterapi Sürecinin Yorumlanması

Authors : Hande GÜNDOĞAN

Pages : 1-16

Doi:10.31682/ayna.470674

View : 11 | Download : 5

Publication Date : 2016-06-01

Article Type : Review Paper

Abstract :Borderline (sınır) kişilik örgütlenmesi, kimlik dağılması (tutarsız ve çelişkili benlik ve öteki algısı), ilkel savunmaların kullanılması (çoğunlukla bölme [splitting] ve yansıtmalı özdeşim [projective identification]) ve gerçeği değerlendirme yetisinde eksiklikler ile karakterize olan güçsüz benliğin yer aldığı kişilik örgütlenmesi olarak tanımlanmaktadır. 32 yaşında bekar ve çalışan bir kadın olan Beril M.’nin başvuru nedenleri ve terapi sürecinde gündem olan şikayetleri dayanak alınarak tanımlama doğrultusunda borderline kişilik örgütlenmesine sahip olduğu düşünülmektedir. Borderline kişilik örgütlenmesini formüle eden temel teorilerden bir tanesi nesne ilişkileri kuramıdır. Nesne ilişkileri kuramı, Freud’un psikanalitik kuramının devamı olarak görülmektedir. Nesne ilişkileri teorisi, bebeğin 3 yaş öncesi dönemde birincil nesne, anne ile kurduğu ilişkiye odaklanmaktadır. Bu dönemde bakım veren ile kurulan ilişkide bebeğin tatmin edildiği veya engellendiği deneyimler yaşaması, kendiliğini ve ötekini ‘iyi’ ya da ‘kötü’ şeklinde böldüğü savunma mekanizması geliştirmesine neden olmaktadır. Bu nedenle, psikoterapi sürecinde temel olarak borderline kişiliğe sahip danışanın terapi sürecini domine eden nesne ilişkilerinin ortaya çıkarılması hedeflenmiştir ve ‘iyi’ veya ‘kötü’ kutuplaşmasının çözülmesi için danışan ile kurulan terapötik ilişkiden yararlanması amaçlanmıştır. Bu makalede, nesne ilişkileri teorisi çerçevesinde borderline kişilik örgütlenmesine sahip Beril M. ile yapılan psikoterapi süreci yorumlanmıştır
Keywords : nesne ilişkileri, borderline örgütlenme, Otto Kernberg