أثر التربية القرآنية في التعايش السلمي

Authors : Mesut CEVHER

Pages : 315-331

View : 12 | Download : 5

Publication Date : 2022-12-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Kur’an-ı Kerim elçilerin gönderilmesi kesintiye uğradığı bir döneminde geldi. Ve Kur’an’ın indirilmesinden önce Araplar birbiriyle savaşan kabilelerdi. Güçlüler zayıfları öldürüyorlardı. Ve gereksiz yerde kabile, diğer kabilelere saldırıyordu. Hatta bir nedene bile gerek yoktu. Bir Kabilenin güçlü olduğu ve dilediğine saldırabileceği bir gurur kaynağı olarak kabul edilirdi. Kabile toplumu sınıflara ayrılıyordu. Böylece efendi ve liderler sınıfı en yüksek tabakasıdır. Sonra fakir ve zayıf sınıf gelirdi. Köle ve cariyeler sınıfı ise listenin en sonundaydı. Efendiler sınıfı diğer sınıflara baskındı. Emreder, itaat ediliyor ve yasaklar, kimse ona karşı çıkmaya cesaret edemiyordu. Eğer biri buna cesaret ederse, işkence edilir ve onsuz yaşayamayacağı kabilenin korumasından kovulurdu. Kur\`an geldiğinde, insanlık hayatında, insanları tarağın dişleri gibi eşit kılan bir çağı ilan etti. Ve insanların arasında ayrım yapmak gerekiyorsa bile, o zaman bu ayrım takvaya dayanır, başka bir şey değildir. Kur\`an insanların tamamı Rabbine bağlar. O, insanların ve âlemlerin Rabbidir. Kuran\`da mümine her şeyin Allah\`ın kulu olduğu ve Allah\`ı tesbih ettiğini telkin edilir. Bütün mahlûklar gibi kendisi de ona tesbih etmesini emredilmiştir. Mümin Kur’an’ın öğretisine göre kâinatı kendisine bir dost olarak görür. Çünkü onunla Allah\`a ibadet ederler. Ve bu bakış açısıyla bütün kâinatı ortak ve dost olarak görür. Kendisi de tüm kâinatın olduğu gibi Yaradan\`a aittir. Böylece anlaşmazlığın ve düşmanlığın sebepleri sona erer. Kur\`an-ı Kerim, ilk andan itibaren insanlar arasında barış içinde yaşama ilkelerini koymuştur. Bu nedenle, inancın geçerliliği hakkında hüküm vermek başka kimseye değil, Allah\`a isnat etmiştir. Ayrıca ibadetlerin kabulünde Allah\`ın emretmesi ve O\`na ortak koşulmamasını belirleyici faktör kılmıştır. Bir kimsenin bir başkasını dininden, ırkından, renginden dolayı hor görmesi caiz kılmamıştır. Böylece Kuran, insan kardeşliği ilkesini diriltmiştir. Bu yüzden yeryüzünün doğusundan ve batısına barış hâkim olmuştur. Böylelikle İslam medeniyeti modelleri ortaya çıkmıştır. Allah\`ın metoduna göre insanların iş birliği ürünüydü. Bu çalışma, Kur\`an-ı Kerim\`in barış içinde bir arada yaşama ilkelerini araştıracaktır. Bununla ilgili Kur\`an metinleri üzerinde duracaktır. Daha sonra tefsir ana kaynaklarına başvuracak ve bu çerçevede modern çalışmalara yer verecektir. Bu çalışma tümevarım sal analitik yöntemi benimseyecektir. Bilgileri toplayıp bilimsel sonuçlara ulaşmak için analiz edeceğiz. Çalışma, Kuran eğitiminin barış içinde bir arada yaşama üzerindeki etkisini aşağıdaki ana eksenlerde ele alacaktır: A. Kur’an-ı Kerim\`de barış içinde bir arada yaşama ilkeleri. B. Kur’an-ı Kerim\`de barış içinde bir arada yaşama motifleri. C. Barış içinde bir arada yaşama ilkelerini ihlal edenlere Kur’an’ın koyduğu cezalar.
Keywords : Kuran ı Kerim, Barış İçinde Bir Arada Yaşam, Sevgi, Tevhid İnancı, Yardımlaşma, ا قلر آن ال كر یم, Peaceful Coexistence