İki tip bağlayıcı ajanın monomer salınımlarının pulpa fibroblast hücreleri üzerindeki sitotoksik etkilerinin değerlendirilmesi.

Authors : Başak ELİAÇIK, Figen SEYMEN

Pages : 11-28

View : 15 | Download : 6

Publication Date : 2021-09-18

Article Type : Research Paper

Abstract :Amaç: Bu çalışma, süt ve sürekli dişlerin restorasyonlarında kullanılan kompozit dolgu materyallerinin dentine tutunmasını sağlayan bağlayıcı sistemlerin sitotoksik etkilerini belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Yöntem: Tek şişe insert ignore into journalissuearticles values(one-bottle); sistemler grubu içinde bulunan Single Bond ve kendinden asitlemeli insert ignore into journalissuearticles values(self-etching); sistemler grubu içinde bulunan Adper Prompt-L-Pop materyallerinin insan pulpası fibroblast hücreleri üzerindeki sitotoksik etkileri incelenmiştir. Her iki ajanın da bir grubu üretici firmaların önerileri doğrultusunda polimerize edilmiş, bir grubu da polimerize edilmeden bırakılmış ve bu grupların pulpa fibroblast hücreleri üzerinde meydana getirdiği değişiklikler hücre proliferasyonu açısından değerlendirilmiştir. İnsan pulpa fibroblastlarının primer hücre kültürü hazırlanmış ve çalışmada üçüncü pasajı kullanılmıştır. Materyaller özel olarak hazırlanmış cam taşıyıcılar içerisinde, hücrelerle doğrudan temas etmesi engellenerek yirmi dörtlü well- platelerdeki kuyucuklara yerleştirilmiştir. 24 saat inkübisyondan BrdU boyama yöntemi ile hücer proliferasyonları belirlenmiştir. Bağlayıcı ajanların monomer salınımları ise HPLC insert ignore into journalissuearticles values(Yüksek performanslı sıvı kromatografi); cihazı kullanılarak saptanmıştır. Bu iki bulgu arasındaki korelasyon değerlendirilmiştir. Bulgular: Araştırma sonucunda, Single Bond ve Adper Prompt-L-Pop materyallerinin polimerize edilmiş olan gruplarında, hücre proliferasyon oranlarının polimerize edilmemiş gruplarla karşılaştırıldığında belirgin bir şekilde yüksek olduğu saptanmıştır. Sonuç: Sonuç olarak, günümüzde kullanılan Single Bond ve Adper Prompt- L-Pop materyallerinin üretici firma önerileri doğrultusunda kullanılmasının pulpa dokusu üzerinde olumsuz etki göstermeyeceği, ancak yapılarında bulunan monomerlerin polimerlere dönüşümü sağlanamadığında, gerçekleşen monomer salınımının pulpa üzerinde yüksek oranda sitotoksisite gösterdiği belirlenmiştir. Bu nedenle, bağlayıcı ajanları uygularken gerekli özeni göstermek restorasyonun başarısı açısından büyük önem taşımaktadır.
Keywords : sitotoksite, proliferasyon, monomer salınımı, pulpa hücreleri