Dijital Yeniden Üretilebilirlik Çağını Benjamin ve Rancière ile Düşünmek

Authors : Gülben Salman

Pages : 154-166

Doi:10.56074/msgsusbd.1560948

View : 43 | Download : 30

Publication Date : 2024-11-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Dijitaleşmenin giderek hayatın her alanına yayılması, müzelerin de klasik anlamdaki varoluş düzenlerinde yenilik yapmalarına neden olmuştur. Müzelerin başlangıcından bugüne tarihine baktığımızda yeni tip müzelerin, teknolojik imkânları kullanarak fiziksel alanın sınırlarını özellikle estetik deneyimi artıracak şekilde genişletmeyi amaç edindiklerini görüyoruz. Bu yeni dijitalleşmenin kullanıldığı müzelerde estetik deneyim, özellikle Walter Benjamin’in aura kavramı çerçevesinde 2000’lerden sonra çalışmaların konusu olmuştur. Bu çalışmalara baktığımızda Benjamin’in estetik üzerine görüşlerinin yalnızca aura çerçevesinde estetik yönüyle dikkate alındığını görüyoruz. Fakat Benjamin estetik ve siyaset arasında zorunlu bir ilişki kuruyordu. Bu çalışmanın amacı yeni tip dijitalleşmenin kullanıldığı müzelerin siyasal olarak potansiyellerini, Benjamin’in hem estetik hem de siyaset üzerine görüşleri çerçevesinde değerlendirmek ve Rancière’in Benjamin’e yönelttiği eleştirileri dikkate alarak, onun “duyulurun paylaşımı” ve “özgürleşen seyirci” kavramlarını da işe koşarak yeniden düşünmektir.
Keywords : Yeni Müze, Benjamin, Rancière, aura, duyulurun paylaşımı