ŞEMSUDDÎN ES-SEMERKANDÎ’DE ÎMAN-AMEL İLİŞKİSİ

Authors : Hasan TÜRKMEN

Pages : 21-39

Doi:10.30523/mutefekkir.331935

View : 9 | Download : 6

Publication Date : 2017-06-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Kelâm ilminin temel konularından olan îman-amel ilişkisi, esasında mümin kimsenin büyük günah işledikten sonra hâlâ o vasfı taşıyıp taşımadığı sorunudur. İlk bakışta bu konu, farklı biçimlerde çalışılmaya müsait bir sorun olarak karşımızda durmaktadır. Bu açıdan bir sorun olarak bu konu, belli bir ekolün ya da âlimin görüş ve düşünceleriyle sınırlanabileceği gibi, belirli bir dönemle sınırlı olarak da çalışılabilir. Böylelikle çalışma sürecinde verilen konu başlığı, ister istemez çalışmaya yönelik kendi içinde belli bir çerçeve çizme ve sınırlamayı öngörmektedir. Çizilen bu çerçeve ve sınırlama, çalışmanın yöntem ve içeriğini belirlemekle birlikte konuyu bir sorun olarak teolojik ve dilsel düzeyde ele almayı gerektirir. Bu çalışmada, Mâturîdî geleneğin Mâverâünnehir bölgesindeki önemli âlimlerinden olan Şemsuddin es-Semerkandî’nin îman-amel ilişkisini gerek kendi yaklaşımları gerekse alternatif yaklaşımları dikkate alarak hangi bağlamda ele aldığı ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Keywords : Îman Kavramı ve Mahiyeti, Îman Küfür Sınırı, Îman Amel İlişkisi, Mâturîdî Kelâm Gele neği, Şemsuddin Muhammed es Semerkandî