İç Mimarlık Eğitiminde Sözlü Tarih Yöntemi ve Belgelemeyi Bir Mekân Okuma, Yeniden Üretim Pratiği Olarak Değerlendirme

Authors : Güliz ÖKTEM TAŞDEMİR

Pages : 393-409

Doi:10.26835/my.862909

View : 13 | Download : 5

Publication Date : 2021-08-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Bu çalışma, iç mimarlık eğitiminde egemen olan eğitim kalıplarının dışında kalan sözlü tarih yöntemini lisans düzeyindeki bir ders içeriğinde ele almayı hedeflemiş, uygulama örneğini ve çıktılarını kapsamına almıştır. Sözlü tarih yöntemi iç mimarlık eğitiminde ve alan literatüründe öncül örnekleri bu araştırmanın yazarı tarafından gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmayla da birlikte, teori ve uygulama yönleriyle sözlü tarih yönteminin eğitime ve literatüre olan katma değerinin araştırılması ve tartışılması amaçlanmıştır. Çalışmanın ana amacı, iç mimarlık eğitimi içindeki ders içeriklerinde, yaratıcı düşünce sürecinin sosyo/mekânsal tarih üzerinden üretilen bir içerikle zenginleştirilmesidir. Böylelikle, sözlü tarih yönteminin kendisi, iç mimarlık eğitimi içinde alternatif bir araç olarak ele alınmıştır. Araştırma, Başkent Üniversitesi, İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Bölümü’nde 2018-2019 Güz Dönemi’nde eğitimini sürdürmekte olan otuz, dördüncü sınıf lisans öğrencisi ile yürütülmüş, on dört haftalık bir araştırma, üretim sürecini içermiştir Çalışmanın yönteminde karma yöntem yer almıştır. Bu bağlamda üç ana aşama makalenin araştırma stratejisinde, veri değerlendirme aşamasında yer almış, haftalık olarak da ders işleniş metodunda takip edilmiştir. Sırasıyla, sözlü tarih yönteminin kendisi ve araçlarının öğrencilere tanıtılması, tarihsel referans aracılığıyla imgelem ve kuramsal tartışma temelli temsilin üretilmesi bu ders kapsamında gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın bağlamsal sınırı yürütücü tarafından belirlenmiş Ankara, Etimesgut merkezli bir çalışma alanı öğrencilerin araştırma sahasını oluşturmuştur. Yaratıcı sürecin kendisinde tasarlama eylemi bu yazının temelinde yer alan eğitim sürecindeki öğrenci grubunun toplumsal yapı ile temasını sağlamış, kentsel/kamusal yaşantı gözlemini, mekânsal irdelemelerinin bütününü bir kültürel arkaplanla sunmuştur. Bu kapsamda da sözlü tarih yöntemi ve belgeleme, alanlar arası ilişkilerin temasını arttırmayı hedefine alan bir eleştirel platform olarak çalışmaya katkı sağlamıştır. Dersin çıktıları ve saha araştırmasının verileri ele alındığında, sözlü tarih yönteminin iç mimarlık eğitiminin içeriğine dâhil olması, yaratıcı düşünce biçimini desteklemiş, mekânsal farkındalığı arttırmış, bilginin kaynağını arama, bilgiyi üretme ve paylaşma anlamında bilinç düzeyini etkilemiş, gerçek yaşam bağlantısı sağlayarak öğrencileri çok yönlü düşünmeye teşvik etmiştir. Yapı kabuğunun ötesinde mekânsal tarih, değişen ve yenilenen anlamda tartışılabilmiş, yeni yaklaşımları oluşturabilmek konusunda potansiyel barındırmıştır. Sonuç olarak, mekânsal tarihin farklılaşan metotlar aracılığıyla çalışılma gereksinimi ve bu gereksinimin lisans düzeyindeki bir deneysel içerikle gerçekleştirilmesi literatüre yeni bir araştırma alanı sunabilir, ilerleyen çalışmalar için bir altlık oluşturabilir.
Keywords : İç Mimarlık Eğitimi, Sözlü Tarih, Mekânsal Tarih, Belgeleme, Yeniden Üretim