16. YÜZYIL VENEDİK SANATINDA MİMARİ MEKAN VE RESİM İLİŞKİSİ

Authors : Erdal KARA

Pages : 69-79

View : 9 | Download : 8

Publication Date : 2018-10-30

Article Type : Other Papers

Abstract :Rönesans Venedik’te 16. yy’ın başlarında zirve noktasına ulaşmış ve “Venedik Ekolü” olarak bilinen özgün biçimini almıştı. Venedik Ekolü mimarlık ve resmi bir araya getirmişti. Resimler kiliseler, manastırlar okullar ve saraylar için yapılıyordu. İçerik ve kompozisyonları binaların mimari mekanları için tasarlanıyordu. Bu da resim kompozisyonunda tarihsel bir değişim yarattı. Resmin mimari yapının bir parçası olması kadar, binaların mimari yapıları da resmin bir parçası oldu. Yapının içinde resme bakış açısı, resmin kurgusuna doğrudan etki etti. Giovanni Bellini San Zaccaria Kilisesinde resimin kompozisyonunu mimarlıkla birleştirdi ve Tiziano’nun tavan resimleri Venedik Sanatı’nda yeni bir akım yaratttı. Paolo Veronese ve Tintoretto Tiziano’nun yolunu takip etti ve mimari yapı için resim kurguları ve  kompozisyon oluşturdular. Bu sanatçılar mimari mekanda resmin en güçlü etkisini elde etmesi için çalıştılar ve resim kurgularken oluşan kompozisyonların binaların yapısal ihtiyaçlarından bağımsız olmadığını gördüler. Böylece kendilerinden sonra gelen sanatçıların da bu bağlamda çalışmalar yapmalarına sebep oldular. Venedik Sanatı’nda resim ve mimarlık birlikteliği, her iki sanatı da gelişmesine sebep olmuştur.  Kompozisyon tasarımındaki yapılsal değişim, resim sanatının içeriğini ve yansıttığı etkiyi değiştirmiş ve Barok sanatın doğmasına yol açmıştır.
Keywords : Rönesans, Venedik, Resim, Mimarlık, Sanat, Kompozisyon