Akademik Yazılarda İlk Şahıs Zamirlerinin Kullanımı
Authors : Erhan AYDIN
Pages : 6-7
Doi:10.54733/smar.1226674
View : 9 | Download : 7
Publication Date : 2022-12-30
Article Type : Editorial
Abstract :Akademik yazılarda \`ben\` ve \`biz\` gibi ilk şahıs zamirlerinin kullanımı uzun zamandır tartışma konusu olmuştur. Bazıları resmi ve nesnel bir tonu korumak için bu zamirlerden kaçınılması gerektiğini savunmaktayken, diğer yandan bu zamirlerin kullanımını desteklemek için ikna edici nedenler de mevcuttur. İlk şahıs zamirlerini kullanma gerekçelerinden birisi, yazıyı daha ilgi çekici ve ilişkilendirilebilir hale getirebilmektir. Dijital ve kişisel olmayan iletişim tarzlarının baskın olduğu bir dünyada, bu şahıs zamirlerinin kullanımı, akıştaki anlamca bağlantısallığı ve insani duyguları kurmaya yardımcı olabilir. Bu durum, okuyucularla daha kişisel tarzda iletişim kurmak isteyen; işletme, yönetim, iletişim ve eğitim gibi alanlarda özellikle önem arz etmektedir. Bu zamirler sayesinde yazarlar, araştırma ve analizlerindeki öznel rollerini kabul ederek, okuyucu ile kendi arasında, erişilebilir-anlaşılır bir bağlantı kurabilmektedir. Ayrıca ilk şahıs zamirlerini kullanmak, anlatımın daha şeffaf ve dürüst olmasına katkı sağlar. Yazarlar kendi bakış açılarını ve deneyimlerini kabul ederek özgünlüklerini ve dürüstlüklerini gösterebilirler, bu da okuyucuda güven oluşturabilir. Yazarların kendi araştırmalarını ve deneyimlerini sunduğu alanlarda; ilk şahıs zamirleri okuyucunun çalışmanın sunulduğu bağlamı ve bakış açısını anlamasına izin verdiği için özellikle önemlidir. Yazarlar, kendi deneyimleri ve çalışmaya katılımları konusunda açık ve dürüst davranarak okuyucuda bir güven ve güvenilirlik duygusu yaratmaya yardımcı olabilirler. Bir diğer temel argüman ise, ilk şahıs zamirlerinin yazıyı daha insancıl ve ilişkilendirilebilir hale getirmeye yardımcı olduğu gerçeğidir. Temel amacın başkalarıyla ilişki ve iletişim kurmak olduğu sosyal hizmet veya danışmanlık gibi alanlarda, bu zamirlerin kullanımı bir bağlantı ve anlayış duygusu yaratmaya yardımcı olabilir. Yazarlar, kendi duygu ve deneyimlerini kabul ederek, okuyucunun eserle bir empati ve bağlantı duygusu hissetmesine yardımcı olabilir. Bununla birlikte, birinci şahıs zamirlerini kullanırken dikkatli olmak gerekmektedir zira eserin inandırıcılığı ve otoritesi üzerinde bu kullanımların olası etkileri söz konusudur. Bu durum göz önünde bulundurulmalıdır. Bazı durumlarda, resmi ve nesnel bir tonu korumak için bunlardan kaçınmak daha uygun olabilir. Örneğin, pozitif bilim veya matematik gibi nesnelliğe ve tarafsızlığa çok değer verilen alanlarda, ilk şahıs zamirlerinin kullanımı öznel ve önyargılı olarak görülebilir. Bu durumlarda, tarafsızlık ve nesnellik duygusunu sürdürmek için zamirleri kullanımdan kaçınmak yararlı olabilir. Tüm bu düşüncelere rağmen, akademik yazılarda ilk şahıs zamirlerini kullanmak için yine de iyi sebepler söz konusudur. Yazarlar, zamirlerin potansiyel faydalarını ve dezavantajlarını göz önünde bulundurarak, etkili bir şekilde kullanım konusunda bilinçli kararlar verebilirler. Dikkatli ve bilinçli bir kullanım sayesinde yazarlar yazıyı daha ilgi çekici, şeffaf ve ilişkilendirilebilir hale getirebilirler. Sonuç olarak, akademik yazıda ilk şahıs zamirlerinin kullanımı karmaşık ve incelikli bir konudur. Çalışmanın güvenilirliği ve otoritesi üzerindeki potansiyel etkiyi göz önünde bulundurmak önemli olmakla birlikte, belirli bağlamlarda kullanımlarını desteklemek için zorlayıcı nedenler de vardır. Ayrıca, birinci şahıs zamirlerinin kullanımını gerekçelendirmek için bir kaynağa atıfta bulunmanız gerekirse, birinci şahıs zamirlerinin APA Stiline göre akademik yazımda kullanımını kontrol edebilirsiniz.Keywords : ilk şahış yazım, akademik yazılarda birinci tekil şahış kullanımı, The Use of First Personal Pronouns in Academic Writing