Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Huzur Romanında Biten Korkular

Authors : Ali ALGÜL

Pages : 207-220

Doi:10.30622/tarr.532078

View : 11 | Download : 8

Publication Date : 2019-03-10

Article Type : Research Paper

Abstract :Türk edebiyat tarihinde Ahmet Hamdi Tanpınar bilim adamı, şair; deneme, makale, roman ve hikâye yazarı olarak bilinir. Huzur adlı romanı 1948’de Cumhuriyet gazetesinde tefrika edilir. Gerek kurgusu gerekse içeriği bakımından büyük yenilikler getiren yapıt, kronolojik zaman çizgisinden uzak olması ve barındırdığı bilinç akışı tekniği yönünden de dikkat çekmiştir. Çalışmada, Huzur ’da huzursuzluğun sembolü olarak karşımıza çıkan korku teması ele alınacaktır. Korku romanda iki şekilde kullanılmıştır: Genel ve özel. Genel korku kavramını yaratan savaşlardır. Bu savaşların biri Mümtaz’ın çocukluk çağında tanıklık ettiği Kurtuluş Savaşı’yken diğeri ise II. Dünya Savaşı’dır. II. Dünya Savaşı’nın her an başlayacak olması romanın başından sonuna kadar görülen bir korkuya neden olur. Romanda geçen özel korku ise başta Mümtaz, Nuran ve Fatma olmak üzere roman kişilerinin benliklerinden ve özel yaşamlarından doğar. Romanın başat kahramanı olan Mümtaz, korkularıyla birlikte yaşar. Kendisinin savunmasız biri olduğunu vurgulayan Mümtaz’ın korkuları babasının ölümüyle başlar ve yaşamı boyu devam eder. Kurtuluş Savaşı yıllarında çocukluğunu yaşayan Mümtaz, savaşın insanlar üzerinde bıraktığı korkulara ve yitimlere küçük yaşlarında tanıklık eder. İlerleyen yaşlarında hasta İhsan’ın her an öleceği korkusunu yaşar. Mümtaz âşık olduğu Nuran’la en iyi olduğu zamanlarda bile onu yitirme korkusunu en derinden yaşar. Romanın önde gelen kahramanlarından Nuran da hem kızı Fatma için hem de Mümtaz için korku içindedir. 
Keywords : Roman, Tanpınar, Huzur