ESKİ TÜRKÇEDE YOK, YOKSUZ, YOKSUZ BOL-, YOKSUZ KIL- ÜZERİNE

Authors : Ülkü POLAT

Pages : 463-481

Doi:10.32321/cutad.817153

View : 13 | Download : 10

Publication Date : 2021-06-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Eski Türkçe devresinde isim cümlelerinin yokluk şekillerinde sıkça karşılaştığımız yok sözü bu devrede hiçbir bağa ihtiyaç duymadan yüklem olabildiği gibi yok+bol-, yok+er-, yok+kıl-/kış-, yok+tit(ir), yok+tur(ur) şeklinde de yüklem olarak kullanılmıştır. Yazıtlar Dönemi’nde yok sözü yok bol-, yok kıl-/yok kış-, yokad-, yokal-, yokla- türevleri ile, Uygur Dönemi’nde yokad-, yokadtur-, yokurkan-, yok bol-, yoklunmaksız şekilleriyle ve daha çok da bar yok, yok kurug, yok çıgay gibi ikilemelerde, Karahanlı Dönemi’nde de yokad-, yok bol-, yok kıl-, yok kılın-, yokal-, yokalıglı, yokalt-, yokatıglı şekilleri ve yok yodun bol- ve yok yodun kıl- şeklinde dönem metinlerinde kayıtlanmıştır. Ayrıca Uygur devresinde öç-, üz-, yitlin-, yod-, Karahanlı devresinde de yod- gibi “yok etmek, yok olmak” anlamlarını karşılayan fiillerden de yararlanılmıştır. Görüldüğü üzere Eski Türkçede çeşitli türevleriyle birlikte geniş bir kullanım alanına sahip olan yok sözünün en dikkat çekici kullanımlarından birisi olan yoksuz şekli ise Yazıtlar Dönemi’nde görülmez, Uygur Dönemi metinlerinde “lüzumsuz, boşuna, liyakatsız, mahrum, yararsız, anlamsız, -DAn yoksun” anlamlarıyla kaydedilir, tek başına kullanıldığı gibi yoksuz bol- yapısında da karşımıza çıkar. Karahanlı Dönemi’nde de hem yoksuz kullanımına hem de yoksuz kıl- yapısına rastlanır. Çalışmamızda yok sözü ve türevleri dönem metinlerinden örneklerle incelenecek özellikle “yokluk bildiren” yok sözünün “yokluk sıfatları türeten” +sIz, +sUz isimden isim yapım ekiyle türetilmiş yoksuz şekline, yoksuz bol- ve yoksuz kıl- kullanımlarına yer verilecektir.
Keywords : Eski Türkçe, Yok, Yoksuz Bol, Yokad, Yokla, Yoklat, Yok Kıl