HZ. PEYGAMBER’İ NÂBÎ’NİN DİLİNDEN OKUMAK VE ŞİİRLERİNDE GEÇEN ESMÂ-İ NEBÎ’YE EPİTET KAVRAMI AÇISINDAN BAKMAK

Authors : Kevser GÖKÇELİ

Pages : 875-917

Doi:10.32321/cutad.1103867

View : 9 | Download : 6

Publication Date : 2022-12-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Hz. Peygamber, Türklerin Müslüman olduktan sonra yazdıkları dinî ve tasavvufî eserlerde olduğu kadar, konusu doğrudan din ve tasavvuf olmayan eserlerde de sıklıkla saygı, sevgi ve özlemle anılmıştır. Bu denli yaygın biçimde kendisinden bahsedilen Hz. Peygamber’in öne çıkarılan vasıflarının tespiti, Müslüman Türk şairlerinin gönül dünyasında ve zihinlerindeki Peygamber tasavvurunu belirlemede önemli bir kaynak olarak öngörülmüştür. 17. yüzyılda hikmet geleneğinin temsilcisi olan Nâbî, bu makalenin araştırma konusu açısından, yaşadığı dönem için iyi bir örnek olarak varsayılmış; onun manzum ve mensur eserlerinde yer alan Hz. Peygamber ve O’nun vasıfları taranarak tespit edilmeye çalışılmıştır. Elde edilen onlarca sıfat, esmâ-i Nebî metinlerindeki isimlerle benzeşen ve benzeşmeyen yönleriyle karşılaştırılmış, son yıllarda halk edebiyatında kullanılan “epitet” kavramıyla açıklanıp açıklanamayacağı tartışılmıştır. Sonuçta, önemli bir Osmanlı şairinin eserlerinden çıkarılan Peygamberimizin sıfatları ile Osmanlı toplumunun geçmişten o tarihlere kadar getirdiği Peygamber tasavvuru olabildiğince derli toplu biçimde ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır.
Keywords : Nâbî, Hz Peygamber, Hikmet, 17 yy, Epitet