SCHELLING FELSEFESİNDE MUTLAK, DOĞA VE SANAT İLİŞKİSİ

Authors : Aslı Korkmaz

Pages : 147-158

Doi:10.53844/flsf.1511524

View : 127 | Download : 142

Publication Date : 2024-09-20

Article Type : Research Paper

Abstract :Bu makale, Friedrich Wilhelm Joseph Schelling\'in doğa ve sanattaki yaratıcı süreçleri felsefesinde nasıl ele aldığını inceler. 19. yüzyıl Alman İdealizmi\'nin önde gelen isimlerinden Schelling, Aydınlanma döneminin rasyonalizmine karşı çıkarak, öznel ve nesnel gerçekliklerin Mutlak kavramı aracılığıyla nasıl bir bütünlük oluşturduğunu vurgular. Schelling\'e göre, hem doğa hem de sanat, yalnızca öznel ya da nesnel sınıflandırmanın ötesine geçen Mutlak\'ın tezahürleridir. Bu bağlamda, doğanın sürekli oluşumu ile insanın sanatsal yaratıcılığını birleştirerek, insanlık ve doğa arasındaki derin ilişkiyi ortaya koyar. Schelling\'in sanata dair görüşleri, sanatın Mutlak bilgiye ulaşmanın en yüksek yolu olduğunu savunur. Doğa, sanat ve özgürlük kavramlarının bir sentezini oluşturan Schelling, gerçekliği zıtlıkların birleştiği bir bütün olarak görür ve sanatın bu birliği en üst düzeyde temsil ettiğini ifade eder.
Keywords : Schelling, doğa, sanat, yaratıcılık, Mutlak, Alman İdealizmi