Fissür örtücülerin in vitro sitotoksisitesi

Authors : Hayriye Esra ÜLKER, Mustafa ÜLKER, Muhammet YALÇIN, Ayşe DÜNDAR

Pages : 7-12

Doi:10.17214/aot.84318

View : 16 | Download : 8

Publication Date : 2014-02-25

Article Type : Research Paper

Abstract :AMAÇ: Bu in vitro çalışmada üç farklı fissür örtücü materyalin sitotoksisitesinin değerlendirilmesi amaçlandı. GEREÇ VE YÖNTEM: Üretici firmanın önerileri dikkate alınarak silindirik şekilli (2x5 mm) fissür örtücü test örnekleri hazırlandı (Fuji Triage, Dyract Seal, UltraSeal XT Plus). L929 fare fibroblast hücreleri 96-kuyucuklu hücre kültürü plakları içerisine yerleştirildi ve bir inkübatör içerisinde 24 sa. süre ile 37 °C’de, %5 CO2/%95 hava karışımlı bir ortamda bekletildi. Test örnekleri ise %10 New Born Calf Serum ve %5 penisilin/streptomisin içeren Basal Medium Eagle (BME) içerisine alındı. L929 hücrelerinin inkübasyon medyumu 24 sa. sonra uzaklaştırıldı ve yerine içerisinde 24 sa. boyunca test örneklerinin ekstrakte edildiği medyum konuldu. Test materyali içeren medyuma maruz bırakılmayan hücreler kontrol grubunu oluşturdu. Hücre canlılığı 24. sa. sonunda MTT testi ile belirlendi. Veriler One-Way ANOVA ve Tukey's HSD Post-hoc testleri ile analiz edildi. BULGULAR: Dyract Seal ve Fuji Triage, kontrol gurubundan farklı idi (p<0.05). UltraSeal XT Plus ise kontrol grubu ile benzer hücre canlılığı gösterdi (p>0.05). Dyract Seal, L929 hücreleri üzerine en fazla sitotoksik etkiyi gösteren materyaldi. SONUÇ: Bu çalışmanın sonuçları fissür örtücülerin bazı toksik ajanlar salabildiğini göstermektedir. Biyouyumluluk, diğer restoratif materyaller gibi fissür örtücüler için de kritik bir özelliktir.
Keywords : Cam İyonomer, Fissür Örtücü, Kompomer, Kompozit Rezin, Sitotoksisite