Short-term impact of glycaemic control and intravitreal ranibizumab treatment on serum cytokine levels and diabetic macular edema in patients with unregulated blood glucose

Authors : Emine TINKIR KAYITMAZBATIR, Gülfidan BİTİRGEN, Günhal ŞATIRTAV, İbrahim KILINC, Mustafa KULAKSIZOĞLU, Bülent SAVUT, Hürkan KERİMOĞLU

Pages : 774-780

Doi:10.54005/geneltip.1191169

View : 18 | Download : 7

Publication Date : 2022-12-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Amaç: Glisemik kontrol ve intravitreal ranibizumab tedavisinin diyabetik maküla ödemi insert ignore into journalissuearticles values(DMÖ); üzerindeki kısa vadeli etkisini ve HbA1c ile belirli serum sitokinleri arasındaki korelasyonu değerlendirmek. Tasarım: Prospektif çalışmaya HbA1c seviyeleri 53 mmol/mol insert ignore into journalissuearticles values(%7); üzerinde ve spektral domain optik koherens tomografi insert ignore into journalissuearticles values(SDOKT); ile DMÖ tespit edilmiş 43 katılımcı dahil edildi. Katılımcılar: Katılımcılar, başlangıç en iyi düzeltilmiş uzak görme keskinliklerine insert ignore into journalissuearticles values(EDGK); göre gruplandırıldı. Grup 1, üç doz aylık intravitreal ranibizumab insert ignore into journalissuearticles values(0.5 mg); enjeksiyonu ile tedavi edilirken, Grup 2’deki katılımcılar intravitreal tedavi uygulanmadan takip edildi. Yöntem: İnterlökin insert ignore into journalissuearticles values(IL);-1β, IL-6, IL-8, tümör nekroz faktörü-alfa insert ignore into journalissuearticles values(TNF-a);, monosit kemoatraktan protein-1insert ignore into journalissuearticles values(MCP-1); ve vasküler endotelyal büyüme faktörü insert ignore into journalissuearticles values(VEGF); dahil olmak üzere serum sitokin seviyeleri, enzime bağlı immünosorbent testi insert ignore into journalissuearticles values(ELISA); kullanılarak 3 aylık takibin başında ve sonunda analiz edildi. Bulgular: Grup 1’in maküla kalınlıklarında insert ignore into journalissuearticles values(bir kadran hariç); anlamlı azalma gözlendi. Serum sitokin seviyelerindeki değişiklikler HbA1c düşüşü ile korele bulunmadı. Grup 1\`de intravitreal tedaviye rağmen serum VEGF düzeyi anlamlı olarak yükseldi. Sonuç: Kısa süreli glisemik kontrolün tek başına DMÖ tedavisindeki yeri sınırlıdır. İntravitreal tedavinin DMÖ üzerindeki terapötik etkisi, lokal sitokin ortamının patofizyolojideki rolünü desteklemektedir
Keywords : Diyabetes Mellitus, Tip 2, Glisemik Kontrol, Glikolize Hemoglobin A1c, Maküler Ödem, Serum Sitokinleri, Vasküler Endotelyal Büyüme Faktörü