ANKARA YENİMAHALLE İLÇESİNDE YEŞİL ALANLARIN MEKÂNSAL YER SEÇİMİ ÜZERİNE KANTİTATİF BİR DEĞERLENDİRME

Authors : Kübra TERCAN, Dilara YILMAZ, Öznur IŞINKARALAR, Sevgi ÖZTÜRK

Pages : 1-14

Doi:10.46849/guiibd.1287469

View : 104 | Download : 56

Publication Date : 2023-06-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Açık-yeşil alanlar kentler ve kentte yaşayanlar için birçok açıdan faydası bulunmakta ve sürdürülebilirliğin ayrılmaz bir parçası olarak bilinmektedir. Çevresel, sosyal, ekonomik ve insan sağlığı açısından birçok faydası olan açık-yeşil alanların önemi Antik çağlardan günümüze kadar sürekli olarak vurgulanan önemli konular arasındadır. Kentsel açık-yeşil alanlar herkes tarafından kullanılabilen, farklı kesimden insanların bir araya gelerek birlikte vakit geçirebildikleri kamusal alanlardan birisidir. Bu alanlar aynı zamanda sahip oldukları farklı işlev ve özellikleri sayesinde insan-doğa etkileşimini de güçlendirmektedir. Tüm bu katkıların kentsel mekânlara yansıtılması için sistematik bir yaklaşımın olması gerekmektedir. Bu konuda hem Dünya’da hem de Türkiye’de birçok hedef ve standart geliştirilmiştir. Türkiye’de yeşil alan standartları için, İmar Kanunu kapsamında oluşturulan Mekânsal Planlar Yapım Yönetmeliği’nde belirtilen 10 m²/kişi ölçütü dikkate alınmaktadır. Fakat nüfus artışı sonucunda yeşil alan ihtiyacı da artmakta ve ikisi arasında olması gereken paralel ilişkinin sağlanması mümkün olmamaktadır. Çalışmada, Ankara Yenimahalle ilçesi mahallelerinde yeşil alan dağılımları, nüfus verileri ile değerlendirilerek, mekânsal eşitsizlik yeşil alan miktarı ve nüfus kapsamında vurgulamak amaçlanmaktadır. İlçede bulunan yeşil alanların dağılımları ve mahalle nüfusları ile karşılaştırılarak değerlendirilmiştir. Kişi başına düşen yeşil alan miktarlarının hesaplandığı çalışmada, genel olarak ilçede yeşil alanların yetersiz olduğu soncuna ulaşılmıştır. Sadece üç mahallede kişi başına düşen yeşil alanların yönetmelik standardından fazla olduğu tespit edilmiştir.
Keywords : Açık yeşil alan, mekânsal eşitsizlik, mekânsal yeterlilik, kentsel planlama, Ankara