Farklı demir (Fe) formu uygulamalarının ekmeklik ve makarnalık buğday çeşitlerinin tane Fe konsantrasyonuna etkisi

Authors : Selçuk UYSAL, Halil ERDEM, Cabir Çağrı GENCE

Pages : 244-253

Doi:10.29050/harranziraat.875694

View : 14 | Download : 7

Publication Date : 2021-06-23

Article Type : Research Paper

Abstract :Bu çalışmada, sera koşullarında ekmeklik ve makarnalık buğday çeşitlerine farklı Fe form (FeSO 4 .7H 2 O; Fe-EDTA; Fe-EDDHA) ve uygulama şekillerinin (toprak, yaprak ve toprak+yaprak) tane Fe konsantrasyonuna olan etkisi araştırılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre; topraktan (0 ve 5 mg Fe kg -1 ), yapraktan (%0.2 Fe) , toprak + yapraktan (0 ve 5 mg Fe kg -1 toprak + %0.2 Fe yaprak) farklı Fe formu (özellikle Fe-EDTA ve FeSO 4) uygulamalarının ekmeklik ve makarnalık buğday çeşitlerinin kuru madde verimi, tane verimi ve 1000 tane ağırlıkları ile tane Fe konsantrasyonlarında istatiksel (p<0.05) olarak önemli düzeyde artışlara neden olduğu tespit edilmiştir. Ekmeklik buğday çeşidinin kontrol uygulamasında tane Fe konsantrasyonu 29.2 mg kg -1 iken, toprak+yapraktan Fe uygulamasıyla tane Fe konsantrasyonu sıra ile FeSO 4 formunda 44.3 mg kg -1 (%51.7 artış), Fe-EDTA formunda 43.7 mg kg- 1 (%53.4 artış), Fe-EDDHA formunda ise 44.8 mg kg -1 ’a (%49.6 artış) çıkmıştır. Uygulama şekilleri bakımından tane Fe konsantrasyonları değerlendirildiğinde, toprak+yaprak uygulamasının diğer uygulamalara (toprak, yaprak) göre ekmeklik ve makarnalık buğday çeşitlerinin tane Fe konsantrasyonlarında daha fazla artışa neden olduğu görülmüştür. Sonuç olarak FeSO 4 ve Fe-EDTA formlarının toprak+yaprak uygulamaları ile ekmeklik ve makarnalık buğday çeşitlerinin hem verim parametreleri hem de tane Fe konsantrasyonlarında önemli düzeyde artışa neden olduğu ortaya çıkmıştır.
Keywords : Demir, Form, Uygulama, Metot, Tahıl