Hanefi Mezhebinde Yeni Bir İstidlal Yöntemi: Mezheb İçi Telfik

Authors : Burak ERGİN

Pages : 669-695

Doi:10.26650/iuitd.2022.1109679

View : 9 | Download : 11

Publication Date : 2022-09-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Hanefi mezhebi içerisinde fıkhî istidlal; kıyas, istihsân tahriç gibi yöntemler kullanılarak gerçekleşmektedir. Bu yöntemlerden biri de mezheb içi telfiktir. Mezheb içi telfik aynı mezheb içerisinde birbirine muhalif görüş beyan eden iki âlimin görüşünün birleştirilmesiyle her iki âlimin de söylemediği üçüncü yeni bir görüş ihdas edilmesi anlamına gelir. İlgili literatürde ifade edildiği üzere mezheb içi telfik, 8./14. yy.’dan itibaren fıkhi bir istidlal yöntemi olarak Şam baş kadılığı yapan Tarsûsî tarafından kullanılmaya başlanmıştır. Ondan bir asır sonra Kasım b. Kutluboğa, mezheb içi telfiki kullanmak suretiyle fetva veren bazı müftüleri eleştirmiş ve bunun geçerli bir yöntem olamayacağını ifade etmiştir. 10./16. yy.’a gelindiğinde İbn Nüceym ve İbnü’ş-Şelebî mezheb içi telfiki kullanmak suretiyle vakıfla ilgili bazı fıkhî problemleri çözüme kavuşturmuştur. 11./17. yy.’a gelindiğine dönemin iki fakihi Şürünbülâlî ve Pîrîzâde mezhepler arası intikal ve telfik konusuyla ilgili telif ettikleri risalelerinde bu meseleye derinlemesine ele almışlardır. Her iki âlim de bu yöntemi eleştirmişler ve bunun fıkhi meselelerin çözümünde kullanılamayacağını ifade etmişlerdir. Mezheb içi telfikle ilgili tartışmaları göz önünde bulunduran İbn Âbidîn, mezheb içi telfiki, mezhepler arası telfikten ayırmaya çalışmıştır. Dolayısıyla bu çalışma Hanefi mezhebine göre mezheb içi telfikin fıkhî bir istidlal yöntemi olup olamayacağı üzerine yapılan tartışmaların tarihî seyrini ve Osmanlılar dönemindeki durumunu kronolojik açıdan incelemeyi hedeflemektedir.
Keywords : Yöntem, fıkhî istidlal, mezheb içi telfik, Tarsûsî, Şürünbülâlî, Pîrîzâde, İbn Âbidîn