Weberyan Anlamda Türklerde Otorite Ve Meşruiyet İlişkisi (15.yüzyıl Osmanlı Dönemine Kadar)

Authors : Gürbüz ÖZDEMİR

Pages : 69-90

Doi:10.17550/aid.72794

View : 17 | Download : 8

Publication Date : 2014-12-24

Article Type : Research Paper

Abstract :Farklı coğrafyalarda yaşayan toplumlar, ekonomik, toplumsal, vb. değerlere bağlı olarak birbirlerinden farklı özgün yapılanmalar sergileyebilmektedirler. Özellikle siyasal yapıları, bu değerlerden ayrı düşünmek mümkün olmadığı gibi; otorite, meşruiyet gibi kavramlara ilişkin algıları, o toplumun siyasal kültüründen bağımsız olarak ele almak da mümkün değildir. Türklerin, Orta Asya’dan başlayarak günümüze kadar uzanan siyasal kültürü içinde önemli bir yeri olan “Kut”, “Töre” gibi kavramların, İslam öncesi ve sonrası dönemde otorite ve meşruiyet kavramları üzerinde ve aralarındaki ilişkilerde belirleyici rol oynamıştır. Bu kavramlara, Weber’in otorite tiplemesi ve meşruiyet ilişkisi bağlamında bakıldığında bu özgünlüğü görmek mümkündür. Kısacası, Türklerdeki otorite ve meşruluk ilişkisi, Weber’in otorite teorisi bağlamında değerlendirildiğinde, “geleneksel”, “karizmatik” ve “hukuksal” otoriteyi sentezleyen özgün bir niteliğe sahip olduğu anlaşılmaktadır. 
Keywords : Max Weber, Türkler, Kut Töre, Otorite, Meşruluk