İmam Mâturîdî ve Nesefî Şârihlerine Göre Peygamberlere İman

Authors : Ahmet AK

Pages : 71-90

View : 13 | Download : 8

Publication Date : 2015-12-01

Article Type : Research Paper

Abstract :İmam Mâturîdî (333/944), Ehl-i Sünnet’in görüşlerini aklî ve naklî delillerle ortaya koymuştur. Onun fikirleri kendisinden sonra kaleme alınan birçok eserde savunulmuştur. Bu eserlerden birisi de Ömer Nesefî (537/1142)’nin Akâid adlı risalesidir. Söz konusu eser, İslam dünyasında meşhur olmuş ve birçok âlim tarafından şerh edilmiştir. Bu şerhlerden en önemlisi şüphesiz Saduddin Taftâzânî (792/1390)’nin Şerhu’l- Akâid adlı eseridir. Belli başlı Nesefî şerhleri incelendiğinde, oralarda geçen görüşler ile İmam Mâturîdî’nin görüşlerinin aynı olduğu görülecektir. Bununla birlikte konuların Nesefî şerhlerinde Mâturîdî’nin eserlerinden daha derli toplu ele alındığı da bir gerçektir. Ancak bu durumun zamanın şartlarından ve hitap edilen kitleden kaynaklandığı kanaatindeyiz. Çünkü Mâturîdî’nin eserlerinde konularla ilgili farklı görüşler teker teker ele alınıp onlara aklî, naklî delilerle cevaplar verilirken, Nesefî şerhlerinde farklı görüşlere ve tartışmalara pek yer verilmez, benimsenen görüşler aklî ve naklî delillerle öz ve sistematik bir şekilde açıklanır. Bununla birlikte, İmam Mâturîdî’nin eserlerinde ve Nesefî şerhlerinde nakil ile birlikte aklî delillere de büyük önem verilir. Bundan dolayı insanın peygambere ne kadar muhtaç olduğu birçok aklî delil ile izah edilir. Bu makalede, İmam Mâturîdî’nin peygamberlik ile ilgili görüşlerinin Nesefî şerhlerine ne şekilde yansıdığı metot ve muhteva bakımından ele alınacaktır.
Keywords :