Fahri Celâl’in Öykülerinde Çocuk ve Eğitim Teması

Authors : Yusuf ÇOPUR

Pages : 271-280

Doi:10.47948/efad.984246

View : 13 | Download : 9

Publication Date : 2021-12-15

Article Type : Research Paper

Abstract :1895-1975 senelerinde yaşayan Fahri Celâl Göktulga döneminin sosyal ve kültürel meselelerine dair konuları öykülerine aksettiren önemli yazarlardandır. II. Meşrutiyet’ten (1908) Cumhuriyet döneminin tek partili siyasal sürecin sonuna kadar devam eden geçiş evresinin hikâyecileri arasında sayılan Göktulga’nın öyküleri bu geçiş döneminin sosyal ve siyasal anlamda izlerini yansıtır. Göktulga, öykülerinde kimi zaman o devrin eğitim- öğretim faaliyetlerine dair anlatımlarda bulunurken kimi zaman da o devirde okullardaki formal eğitime dair ayrıntılar paylaşır. Göktulga’nın öykülerine yansıyan eğitim ortamı ve sistemi, ezber merkezli ve yetersizdir. Öğretmenler kalabalık sınıflarda etkisiz kalmakta, öğrencilerle olumlu bir iletişim kuramamaktadır. Öğrenciler hem okula hem derslere karşı mesafeli ve ilgisizdir. Eğitim ortamı olarak okul, disiplinsiz ve verimsizdir. Öykülerde, çocuğun aile içindeki yetiştirilme tarzına dair ayrıntılar yer alır. Kimi öykülerde aile bireyleri çocuğa ve onun eğitim sürecine aşırı bir ilgi ve takibe sahiptir. Ancak çocuk bu ilgi ve takibe karşı ilgisizdir. Kimi öykülerde de tersi bir durum söz konudur; çocuk ve onun eğitim süreci önemsenmez, aile içinde şiddete veya istismara maruz kalır. Çocuk eğitimi yaklaşımları açısından Göktulga’nın öykülerinde iki farklı ve yanlış yaklaşım dikkat çeker. Biri aşırı koruyucu yaklaşım diğeriyse çocuğun baskı altında tutulduğu yaklaşım tarzıdır. Fahri Celâl Göktulga’nın öykülerinde eğitim sürecine ve çocuğa dair olumlu bir yaklaşım, izlenim söz konusu değildir.
Keywords : Fahri Celâl, Öykü, Çocuk, Eğitim