Varlığın Ötesi: Heidegger’in Platon’u

Authors : Senem KURTAR

Pages : 268-300

View : 14 | Download : 10

Publication Date : 2018-08-30

Article Type : Other Papers

Abstract :Robert J. Dostal, 'Varlığın Ötesi Heidegger'in Platon'u' adlı bu makalesinde Batı Metafizik geleneğinin tümüyle Plâtonculuk olduğunu iddia eden Martin Heidegger'in metafiziğe saldırılarının aynı zamanda Plâtonculuğa bir saldırı olduğunu iddia etmektedir. Dostal'a göre, Heidegger'in Platon yorumları oldukça fazla olmakla birlikte yalnızca bir tek metni, Platon'un Doğruluk Öğretisi, tümüyle Platon'a adanmıştır. Heidegger'in bu metindeki temel savı, Platon'un Greklere özgü açıklık (Unverborgenheit) olarak doğruluk anlayışını bozarak onu uygunluk (adaequatio) olarak doğruluk anlayışına dönüştürmüş olduğudur. Böylelikle Heidegger, modern dünyada açıklık olarak doğruluğun yitirilmiş olduğuna dair iddiasını, bu yitimden Platon'u ve tümüyle Plâtoncu olduğunu iddia ettiği metafizik geleneği sorumlu tutarak gerekçelendirmektedir. Dostal, Heidegger'in geç dönem metinlerinden olan 'Felsefenin Sonu ve Düşünmenin Amacı'nda bu konuda ufak bir taviz verdiğini saptar. Bu taviz, Heidegger'in tek bir cümlede, Platon'da doğruluğun açıklıktan uygunluğa dönüştüğünün savunulamaz olduğuna ilişkin ifadesinde saklıdır. Ancak Dostal, bu tavizin Heidegger'in Platon yorumunda ciddi bir fark yaratamadığını savunmaktadır. Bu çalışmada, Heidegger'in Platon yorumunun onun eserlerinin ünlü dönüş (Kehre) olayı öncesi ve sonrasında yapısal bir bütünlük arz ettiği savunulmakta ve bu yolla eleştirel bir değerlendirilmesi yapılmaktadır. Dostal, bu amaçla çalışması boyunca Heidegger'in çeşitli yapıtlarına dağılmış olan Platon eleştirilerini ayrıntılı olarak incelemekte ve bu eleştirilerinin yapısal bütünlüğünü bazı ciddi gerekçelerle birlikte sunmaktadır. 
Keywords : Heidegger, Platon, Doğruluk, Açıklık, Uygunluk