Hz. Peygamber’in Ağaç Unsurunda Tezahür Eden Mucizeleri

Authors : Hikmet AKDEMİR

Pages : 73-96

Doi:10.53427/katre.1176567

View : 7 | Download : 10

Publication Date : 2022-12-29

Article Type : Research Paper

Abstract :On Dokuzuncu Mektup ya da diğer adıyla “Muʻcizât-ı Ahmediye insert ignore into journalissuearticles values(s); Risalesi” Bediüzzaman Said Nursî’nin telif ettiği “Mektubat” adlı eserinde Hz. Peygamber’in insert ignore into journalissuearticles values(s); mucizelerinden bahseden bölümdür. Bu mucizelerden ağaçla ilgili olan rivayetler, söz konusu mektubun Dokuzuncu ve Onuncu İşaret’inde yer almaktadır. Dokuzuncu İşaret’te sekiz ayrı rivayet mevcut iken Onuncu İşaret’te sadece hanînü’l-cizʻ/kuru direğin ağlamasına dair rivayet zikredilmektedir. Birinci misal olarak zikredilen ilk rivayete göre müşrikler davetini reddedince Hz. Peygamber insert ignore into journalissuearticles values(s); “Ey Allah’ım! Bugün bana öyle bir mucize göster ki bundan böyle davetimi reddedenlere aldırış etmeyeyim!” diye dua eder. Allah tarafından kendisine “Bir ağacı çağır!” denir. O da bir ağaç çağırır. Ağaç toprağı yararak onun huzuruna gelir ve ona selam verir. Sonra Hz. Peygamber insert ignore into journalissuearticles values(s); ağaca geri dönmesini emreder ve ağaç yerine geri döner. Kendisine verilen bu mucize ile teselli bulan Hz. Peygamber insert ignore into journalissuearticles values(s); “Artık bundan sonra kavmimden beni yalanlayan kimseye aldırmayacağım.” der. İkinci misaldeki rivayet, bir bedevinin Hz. Peygamber’e gelip Müslüman olduğunu söylemesi ve yakini artsın! diye bir delil istemesi üzerine gösterilen mucizeyi anlatmaktadır. Bedevi Hz. Peygamber’den bir ağacı çağırmasını ister. İstediği mucize gerçekleşince Bedevi “Tamam, yeter, yeter!” der. Hz. Peygamber insert ignore into journalissuearticles values(s);, toprağı yararak huzuruna gelip selam veren ağaca geri dönmesini söyler. Ağaç geldiği gibi gerisin geri döner ve yerine yerleşir. Bediüzzaman’ın üçüncü misal olarak naklettiği rivayete göre Allah Resûlü insert ignore into journalissuearticles values(s); def-i hâcet için başkalarının görmeyeceği korunaklı bir yer yapmak ister. Bu amaçla iki tane ağacı dallarından tutarak sürükleyip götürür ve “üzerimde birleşiniz!” buyurur. Bunun üzerine iki ağaç bir araya gelerek dallarıyla dışarıdan gözükmeyecek bir mekân oluştururlar. Dördüncü misaldeki rivayet canlı ağaçların yerlerinden çıkarak birleşmeleri ve taşların duvar oluşturmasıyla meydana gelen mucizedir. Hz. Peygamber insert ignore into journalissuearticles values(s); Üsâme b. Zeyd’e “Git ve ağaçlara ‘Allah Resûlü’nün insert ignore into journalissuearticles values(s); haceti için birleşin!’ de!” buyurunca o da emri yerine getirir. Bunun üzerine ağaçlar yerlerinden çıkarak birleşir, taşlar da üst üste dizilip bir duvar oluşturur. Hz. Peygamber insert ignore into journalissuearticles values(s); ihtiyacını giderdikten sonra Hz. Üsâme’ye “Onlara söyle, ayrılsınlar!” der. O da kendisine söyleneni yapınca ağaçlar ve taşlar birbirlerinden ayrılıp tekrar eski yerlerine gider. Beşinci rivayet, Tâif gazvesinde meydana gelen bir mucizeden söz etmektedir. Bu rivayete göre Hz. Peygamber insert ignore into journalissuearticles values(s); Tâif gazvesinde geceleyin at üzerinde giderken bazen hafifçe uyukluyordu. Böyle bir uyuklama esnasında önündeki sidre ağacını fark edemez. Atı ile tam ağaca çarpacağı sırada ağaç ortadan ikiye ayrılıp yol verir ve Hz. Peygamber insert ignore into journalissuearticles values(s); atıyla o ağacın içinden geçer. Altıncı rivayet, bir seferde “talha” ya da “semure” türünden bir ağacın yerinden çıkıp Hz. Peygamber’in insert ignore into journalissuearticles values(s); huzuruna gelerek onun etrafında döndüğünü ve ona selam verdiğini anlatmaktadır. Yedinci rivayet, Nusaybin cinlerinin ihtida için Hz. Peygamber’e insert ignore into journalissuearticles values(s); geldiklerinde bir ağacın bu durumu ona bildirdiğinden bahsetmektedir. Dokuzuncu İşaret başlığı altındaki son misal olan sekizinci rivayet, yukarıdaki örneklere benzer bir olayı şöyle dile getirmektedir: Hz. Peygamber insert ignore into journalissuearticles values(s); bir bedeviye “Şu ağacın dalını çağırsam, yanıma gelse iman eder misin?” diye sorar. Bedevi “Evet” deyince Allah Resûlü insert ignore into journalissuearticles values(s); ağacın dalını çağırır. Ağacın dalı yerinden koparak gelir. Hz. Peygamber insert ignore into journalissuearticles values(s); emir verir, dal tekrar yerine döner. Bediüzzaman hakiki mütevatir olan “kuru direğin ağlamasına” dair rivayeti yukarıda değindiğimiz gibi Onuncu İşaret adında ayrı bir başlık altında ele alır. Birçok sahabe tarafından pek çok tarikle nakledilen bu meşhur rivayet şu şekilde özetlenebilir: Hz. Peygamber insert ignore into journalissuearticles values(s); Mescid-i Nebevî’de kuru bir hurma direğine dayanarak hutbe okurdu. İnsanların kendisini daha iyi görmesi ve dinlemesi için bir minber yapılır. Hz. Peygamber insert ignore into journalissuearticles values(s); hutbe irat etmek için o minbere geçince hurma direği ondan ayrıldığı için içini çekerek ağlamaya başlar. Onun ağlama sesini mescitteki herkes duyar. Hz. Peygamber insert ignore into journalissuearticles values(s); minberden iner, hurma direğinin yanına gelir ve onu teselli eder; onunla konuşur, talebi üzerine onu cennette dikeceğine dair söz verir.
Keywords : Kelâm, Rivayet, Mucize, Said Nursi, Risale i Nur, Ağaç mucizesi, Kalam, Narration, Miracle, Tree miracle