Determination of Pesticide-Induced Genotoxicity on Soybean (Glycine max L.)

Authors : Asuman DEVECİ ÖZKAN, Özlem AKSOY

Pages : 83-87

Doi:10.31594/commagene.615488

View : 16 | Download : 8

Publication Date : 2019-12-20

Article Type : Research Paper

Abstract :Pestisitler, tarımsal alanlarda yaygın olarak kullanılırken bitkilerde yan etkilere neden olmaktadır ve tükettiğimiz ürünlere de taşınabilmektedir. Genotoksik kimyasal maddeler çevreye yayılmaktadır ve Glycine max gibi yüksek yapılı bitkiler, kimyasal çevre kirleticilerinin genotoksik etkilerini gösteren indikatör bitkiler olarak kullanılmaktadır. Bu bağlamda, mevcut çalışmada ilk kez üç farklı pestisitin (fungusit olarak Pomarsol Forte WP 80, insektisit olarak Arrivo 25 EC ve herbisit olarak The End EC) potansiyel genotoksik etkisi soya fasulyesi ( Glycine max L.) üzerinde araştırılmıştır. G. max üzerindeki genotoksik etkiyi belirlemek için ortalama etkili konsantrasyon (median EC), RAPD-PCR (rastgele amplifiye polimorfik DNA-polimeraz zincir reaksiyonu) ve protein analizleri kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlar bir herbisit olarak The END pestisitinin diğerlerine göre G. max kök büyümesi üzerinde daha fazla inhibe edici etkisi olduğu saptanmıştır. 20 RAPD primeri kullanılmış; bunlardan 18 primer stabil sonuç verirken, 11 tanesi polimorfik ve 7 tanesi benzer bant profili göstermiştir. Polimorfizm yüzdesi, % 20 olarak bulunmuştur. Toplam protein içeriği insektisit muamelesi ile kontrol grubuna göre belirgin şekilde azalırken, herbisit muamelesi sonrası anlamlı olarak artmıştır (p <0.05). Sonuç olarak elde edilen veriler bu pestisitlerin G. max üzerinde belirgin genotoksik etkilerinin olduğunu ve bu kimyasallara karşı insan ve çevresel maruziyetin atmasından dolayı kullanımdan kaçınılması gerektiğini göstermektedir.
Keywords : cypermethrin, quizalofop p ethyl, RAPD PCR, SDS PAGE, thiram