- Litera: Dil Edebiyat ve Kültür Araştırmaları Dergisi
- Volume:32 Issue:2
- Peripheries of Narration and Spatial Poetics in Wilkie Collins’s The Moonstone
Peripheries of Narration and Spatial Poetics in Wilkie Collins’s The Moonstone
Authors : Elif TOPRAK SAKIZ
Pages : 553-571
Doi:10.26650/LITERA2022-1056402
View : 10 | Download : 6
Publication Date : 2023-01-15
Article Type : Research Paper
Abstract :Bu çalışma, postkolonyal anlatıbilim çerçevesinde, Wilkie Collins’in romanında varolan anlatıbilimsel yönleri ve araçları, temsil edilme konusuna odaklanarak keşfetmeyi amaçlamaktadır. Postkolonyal anlatıbilim, anlatısal inceleme kapsamında dikkatini periferal ve ötekileştirilmiş olana yönelterek anlatının iç ve dış sınırlarını sorgular. Bu bağlamda, bu çalışmada odak merkezinde yer alan karakterlerin temsil edilmesi ile, çoklu anlatıcılar veya temsilci seslerin yanısıra zımni yazarın ve yazarsal okuyucunun işlevleri hakkında bazı görüşlere yer verilecektir. Aytaşı’nda çoklu-yerelliğe yer verilmesi, sömürgeci/sömürgeleşmiş arasındaki ilişkileri temel alan marjinalleşme konusunu öne çıkarmaktadır. Romanda, uzamsal yazınbilim doğrultusunda yerlerin çokluğuna rağmen, anlatı söylemi bunların bir kısmına öncelik vererek diğerlerini dış sınırlara yerleştirmektedir. Anlatıda uzam kavramı, hikayenin arka planını oluşturan yer unsuru gibi pasif, durağan ya da hilesiz olmaktan ziyade aktif, akışkan ve bir amaca yöneliktir. Anlatının zamansal-uzamsal yönlerinin yanısıra, karakterlerin anlatıbilimsel sunumları da temsil konusu ve güç dinamikleri açısından son derece önemli bir rol oynamaktadır. Benzer şekilde, açıkça görülmektedir ki, yanlızca mekan ve karakterlerin betimlemesi değil, aynı zamanda çoklu anlatıcılar ile yazarsal okuyucuların yerleşimi de Aytaşı’ndaki emperyal ideolojilerin işlenmesine ortak katkı sağlamaktadır. Anlatıcılar, zımni yazarın tasarısı kapsamında, yaptıkları anlatım işinde tutarlı veya tarafsız olmaktan ziyade kusurlu ve ideolojik olarak konumlanmışlardır. Romandaki tüm bu anlatıbilimsel göstergeler anlatının daima söylemsel bir iş olduğunun kanıtıdır.Keywords : Multitopicality, narratology, spatial poetics, unreliable narrator, Wilkie Collins