Yol Gösterici İki Öğretim Kuramı: Merill’ın Öğe Belirleme Kuramı ve Reigeluth’un Öğretimi Ayrıntılama Kuramı

Authors : Mahmut Oğuz KUTLU, Gürcan DEMİROĞLARI

Pages : 36-53

View : 13 | Download : 10

Publication Date : 2017-12-31

Article Type : Review Paper

Abstract :Bu makalenin temel amacı 1980’li yılların başında M. D. Merrill tarafından geliştirilen Öğe Belirleme Kuramı (ÖBK) ile yine 1980’li yılların başında C. M. Reigeluth tarafından geliştirilen Öğretimi Ayrıntılama Kuramını (ÖAK) genel hatlarıyla tanıtmaktır. Öğretim biliminin çalışma alanı, öğretimi daha etkili, daha verimli ve daha ilgi çekici yapabilmek amacıyla öğretim yöntemlerinin anlaşılması ve geliştirilmesini kapsar (Reigeluth, 1983, s.338). Öğretim bilimcilerinin görevleri ise; öğretim kuramlarını temel alarak öğretim sürecinde kullanılabilecek, önceden belirlenmiş hedeflere ulaşılmasını sağlayan öğretim yöntemlerini geliştirmektir (English, 1992, s. 2). Öğretim tasarımı alanı, öğretim sürecinde makro ve mikro düzeyde bilgi sağlar. Bu düzeyler iki şekilde farklılık göstermektedir. Bunlar; içerik kapsamı ve ilgili bellek türüdür (Van Patten, Chao ve Reigeluth, 1986, s.437). (1) Mikro düzey (Merrill’in Öğe Belirleme Kuramı); içeriğin tek bir parçasının öğretimi için taktiklerle ilgiliyken, (2) makro düzey (Regileuth’un Öğretimi Ayrıntılama Kuramı); öğretim daha büyük miktardaki içeriğinin seçimi, yapılandırılması, sıralanması, sentezlenmesi ve özetlenmesiyle ilgilidir. Başka bir anlatımla Mikro stratejiler; bellek kazanımı üzerine odaklanır. Öğrencinin bireysel olarak belleğinde etkin bir biçimde bilgi toplayabilmesi için tasarlanmıştır. Makro stratejiler belleğin düzenlenmesine odaklanmışlardır. Amaçları tüm bilgi ve beceri dağarcığında değişiklikler yaratmak ve etkilemektir (Van Patten, Chao & Reigeluth, 1986, s.438)
Keywords : Öğe belirleme kuramı, öğretimi ayrıntılama kuramı