The Nightmares of the Core Family: The Changing Perspective on the Core Family in the Turkish Cinema in the 2000s

Authors : Gül Yaşartürk

Pages : 1-28

View : 21 | Download : 18

Publication Date : 2014-10-20

Article Type : Research Paper

Abstract :Türkiye Sineması’nda aile tıpkı toplumun hakim değerlerinde olduğu gibi kutsal bir kurum olarak temsil edilegelmiştir. Aile evin dışındaki hayatta yaşanan her türlü krize, soruna karşı bir sığınak ve bireylerin huzur bulduğu korunaklı bir alandır. Ancak söz konusu temsiller Yavuz Özkan’ın 1995 tarihli “Yengeç Sepeti” bir milat olmak üzere, 2000’li yılların başlarından itibaren, Zeki Demirkubuz’un “İtiraf” filmiyle kökten sarsılmaya başlamıştır. Aile artık korunaklı bir alan olmaktan ziyade pek çok travmanın, çatışmanın ve kirli sırların saklandığı bir kurumdur. Ailenin içindeki sorunların yanı sıra “Korkuyorum Anne” (Reha Erdem 2004), “Pandoranın Kutusu” (Yeşim Ustaoğlu 2008), “Gişe Memuru” (2010), “Zefir” (Belma Baş 2010) ve “Köksüz” (Deniz Akçay 2013) gibi birçok filmde de parçalanmış (anne ve çocuklar ya da baba ve çocuklar) ve yine geçmişten gelen sorunları çözemeyen aile bireyleri karşımıza  çıkar. “Çekirdek Ailenin Kabusları: 2000’li yıllar Türkiye Sineması’nda Çekirdek Aileye Değişen Bakış” başlıklı çalışmada “Üç Maymun” (Nuri Bilge Ceylan 2008), “Vavien” (Taylan Kardeşler 2009), “Çoğunluk” (Seren Yüce 2010), “Atlıkarınca” (İlksen Başarır 2011) ve “Geriye Kalan” (Çiğdem Vitrinel 2012)  adlı filmler; anne, baba ve çocuktan oluşan çekirdek aileyi odak noktasına aldıkları için örneklem olarak seçilmişlerdir. Seçilen filmlerde ailenin işlevleri – işlevsizlikleri, Türkiye’de aileye dair yapılan alan araştırmaları eşliğinde, niteliksel içerik analizi ile ortaya konulacaktır
Keywords :