YERKÜREDEN MAVERAYA BİR ÇIĞLIK: MEHMET AKİF

Authors : Yahya AYDIN

Pages : 94-110

Doi:10.20875/makusobed.324034

View : 10 | Download : 10

Publication Date : 2017-06-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Mehmet Akif’in şiiri, birçok unsurdan oluşmuş bir halitadır. Şiirlerinin temel vasfı “çığlık”tır ve yüksek sesle okunması gerekir. Bu “çığlık”ın ferdî insert ignore into journalissuearticles values(Kısmen I.Safahat);, içtimaî insert ignore into journalissuearticles values(genel olarak II-VI. Safahat); ve maveraî insert ignore into journalissuearticles values(Genel olarak VII. Safahat); bir kavis izlediği söylenebilir. Selma şiiri, onun şiirinde çok az gördüğümüz ferdî bir çığlık ve haykırışın ifadesidir. Zaten Akif, daha sonra neredeyse ferdî konulu şiirler yazmaz. Bu şiir, bir bakıma “hazin bir veda” ya da “yürek burkan vaveyla”dır. Sanatının esas zembereğini içtimaî meseleler kurar. Hakkın Sesleri, şairin ayet ve hadislerden hareketle bir kalkış noktası belirlediği şiirleri ihtiva eden kitabıdır. Balkan Savaşları ve sonrasının anlatıldığı “Geçenler varsa İslâmın şu çiğnenmiş diyarından” mısraıyla başlayan şiir, Rumeli’nin yakıp yıkılmasını, bunda Müslümanların içine düştüğü yeis ve ataletin payını vurgular. Mısır’da iken yazdığı Hicrân şiiri ise, türlü saiklerle yüzünü öte dünyaya çevirdiği verimlerindedir. Tasavvufî pırıltılar aksettiren bu şiirde ise gurbet insert ignore into journalissuearticles values(ülke-memleket/ahiret yurdu-Allah); ve bundan kaynaklan hicran maveraî bir çığlık olarak karşımıza çıkar.
Keywords : Türk Şiiri, Mehmet Akif, Çığlık