Cerrahi hemşirelerinin iş yükü algilari ile tıbbi hata eğilimleri arasindaki ilişkinin belirlenmesi

Authors : Kevser KARACABAY, Ayşegül SAVCI, Saadet ÇÖMEZ, Nigar ÇELİK

Pages : 404-417

Doi:10.26559/mersinsbd.686481

View : 16 | Download : 6

Publication Date : 2020-12-05

Article Type : Research Paper

Abstract :Amaç: Hemşirelerin iş yükü algılarının ve tıbbi hataya olan eğilimlerinin belirlenmesi, hataların öngörülebilmesini ve gerekli yaklaşımların geliştirilmesini sağlayacaktır. Bu çalışma, cerrahi hemşirelerinin iş yükü algıları ile tıbbı hataya eğilimleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı tipteki çalışmaya, Türkiye’nin iki farklı bölgesinde yer alan iki devlet hastanesindeki 139 cerrahi hemşiresi dahil edilmiştir. Verilerin toplanmasında Tanımlayıcı Form, Bireysel İş Yükü Algısı Ölçeği, Tıbbi Hataya Eğilim Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde Statistical Package for Social Sciences insert ignore into journalissuearticles values(SPSS); 23 kullanılmıştır. Verilerin normal dağlımı Shapiro-Wilk testi ile değerlendirilmiştir. Sayı, yüzde, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis ve Spearman Correlation analizi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan hemşirelerin yaş ortalamaları 34.78±7.79 olup, %62.6’sı meslek hayatları boyunca tıbbi hata ile karşılaşmıştır. Çalışmamızda, hemşirelerin tıbbi hataya eğilimleri düşük insert ignore into journalissuearticles values(232.81±17.95);, bireysel iş yükü algıları insert ignore into journalissuearticles values(100.30±12.79); olumlu olarak belirlenmiştir. Hemşirelerin bireysel iş yükü algılarının, tıbbi hataya eğilime yol açan tüm boyutlarla ilişkili olduğu saptanmış olup insert ignore into journalissuearticles values(p<0.05);, özellikle meslektaş ve birim desteği boyutlarının, tıbbi hataları önlemede etkili olabileceği ortaya konmuştur. Yönetici pozisyonunda olan bireylerin de tıbbi hataya eğilimi azaltma yönünde etkilerinin olacağı saptanmıştır. Hemşirelerin iş memnuniyeti ve bulundukları birim/pozisyonda kalma niyetleri azaldıkça tıbbi hataya olan eğilim artmaktadır. Sonuç: Hemşirelerin çoğunluğu tıbbi hata ile karşılaşmışlardır. Hemşirelerin bireysel iş yükü algıları ile tıbbi hataya eğilimleri arasında çok boyutlu bir ilişki olduğu saptanmıştır. Sistem kaynaklı problemlerin çözülmesi, çalışma koşullarının iyileştirilmesi, hemşirelerin görevleri dışında işleri yapmalarının önlenmesinin iş yükü algıları ile birlikte tıbbi hataya olan eğilimlerini de azaltabilir.
Keywords : Tıbbi hataya eğilim, Bireysel iş yükü algısı, Cerrahi hemşiresi