Örgütlerde Doğallığın Kaybı Üzerine Eleştirel Bir Analiz

Authors : Hasan TUTAR

Pages : 87-97

View : 8 | Download : 10

Publication Date : 2016-07-31

Article Type : Research Paper

Abstract :İşgören, çalışan, işçi, emekçi, personel hatta insan kaynağı, bütün bu adlandırmalar hangi insanı tanımlamaktadır. Bunlardan hangisi “pastoral” veya “doğal” insandır? Daha açık bir ifade ile üretim ilişkileri esasına göre tasarlanmış örgütsel ortamlarda insan pastoralliğini nasıl koruyabilir? Mekanik işleyiş esasına göre kurgulanmış örgütler “doğal insan” için elverişli ekolojik çevreye sahip midir? gibi soruların cevabını aramak bu araştırmanın temel amacını oluşturmaktadır. Bu kuramsal çalışmanın temel varsayımı, örgütlerde ve tüm örgütlü yapılarda insanların standartlaştırıldıkları ve operasyon nesnesi haline getirildikleri, dolayısıyla kendi otantik doğalarına aykırı düştükleri yönündedir. Çalışmada örgütlerin çalışma düzeninin bir iktidar ağı mekanizması çerçevesinde nasıl işletildiği deşifre edilerek, “insan-örgüt” ilişkisi onun pastoralliği açısından analiz edilmeye çalışılmaktadır. Araştırmada örgütsel ortamlarda “özne”nin kendi pastoral doğasına aykırı bir şekilde yeniden kurularak “işgören”leştirilmesinin veya işçi”leştirilmesinin, bir üretim nesnesi haline getirilmesiyle aynı anlama geldiği iddiasında bulunularak, insanın otantik doğasından uzaklaştırılıp, insan olma vasfına aykırı bir işleyiş ağı içinde üretim aparatına dönüştürülmesinin trajik öyküsü analiz nesnesi haline getirilmeye çalışılmaktadır.
Keywords : İşgören, Örgüt, Doğal İnsan, Bürokrasi, İktidar